Gözümüzü açandan, orta mektebden böyüklerimizden,müəllimlərimizdən müharibə haqqinda eşitmiş, dinlemişik..Ancaq bu eser bu vehşilikleri yaşamiş insanlarla empatiya qurmagimiza, onlarin yaşadiqlarina az da olsa yaxindan şahid olmagimiza imkan verir..Herkesin oxumagini tövsiyye ederdim, xüsusilə də məcburi köçkünlərə psixologiyalarini,yaşadiqlarini unudaraq sadəcə Bakıda şərait yaradildi deyə az qala düşmən gözüyla baxanların..Əsəri coxdan oxumuşam ve aglayaraq bitirmişdim..Səid və anası hec vaxt gözümün qabagindan getmedi..Onların timsalında bütün müharibə qurbanlarının ruhu şad olsun..Ümidvaram nə vaxtsa bu cür əsərlər ekran işine çevriler ve erməni vehşilikləri dünyaya nümayiş etdirilər..Elxan Elatlinin qələminə sagliq
P.S Özümde güc tapıb yenidən oxuyacagam...
