Sinemadan "film"e geçildiğinde, montajla birlikte, şimdinin/bugünün sürekliliği kesintiye uğrar, her insanın hayatının sonlanmasına karşılık gelen, sonlanan dünyalar yaratılır. Diğer bir deyişle, ölüm insan hayatının sürekliliğini nasıl sona erdiriyorsa, montaj da sinemanın sürekliliğini, (onu filme dönüştürerek) sona erdirir.
Benim düşünceme göre, sinema özrü ve doğası gereği şiirseldir... Çünkü o düş gibidir, çünkü düşlere yakındır, çünkü bir sinema sekansı ve bir anı ya da düş sekansı derinlemesine şiirseldir, çünkü şiirsellik kendiliğinden şiirseldir.
Okur Takip Önerileri
“𝑩𝒊𝒓 𝒗𝒂𝒓𝒎𝒊𝒔 𝒃𝒊𝒓 𝒚𝒐𝒌𝒎𝒖𝒔,” “𝑼𝒍𝒌𝒆𝒏𝒊𝒏 𝒃𝒊𝒓𝒊𝒏𝒅𝒆,” “𝑩𝒊𝒏 𝒗𝒆𝒚𝒂 𝒅𝒂𝒉𝒂 𝒄𝒐𝒌 𝒚𝒊𝒍 𝒐𝒏𝒄𝒆,” “𝑯𝒂𝒚𝒗𝒂𝒏𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏 𝒌𝒐𝒏𝒖𝒔𝒕𝒖𝒈𝒖 𝒈𝒖𝒏𝒍𝒆𝒓𝒅𝒆,” “𝑩𝒖𝒚𝒖𝒌 𝒗𝒆 𝒔𝒊𝒌 𝒃𝒊𝒓 𝒐𝒓𝒎𝒂𝒏𝒊𝒏 𝒐𝒓𝒕𝒂𝒔𝒊𝒏𝒅𝒂𝒌𝒊 𝒆𝒔𝒌𝒊 𝒃𝒊𝒓 𝒌𝒂𝒍𝒆𝒏𝒊𝒏 𝒊𝒄𝒊𝒏𝒅𝒆,” 𝒈𝒊𝒃𝒊 𝒈𝒊𝒓𝒊𝒔𝒍𝒆𝒓, 𝒂𝒓𝒅𝒊𝒏𝒅𝒂𝒏 𝒈𝒆𝒍𝒆𝒄𝒆𝒌 𝒔𝒆𝒚𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏 𝒃𝒊𝒍𝒅𝒊𝒈𝒊𝒎𝒊𝒛 𝒚𝒆𝒓 𝒗𝒆 𝒛𝒂𝒎𝒂𝒏𝒍𝒂 𝒊𝒍𝒈𝒊𝒍𝒊 𝒐𝒍𝒎𝒂𝒅𝒊𝒈𝒊𝒏𝒊 𝒊𝒎𝒂 𝒆𝒅𝒆𝒓. 𝑴𝒂𝒔𝒂𝒍𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏 𝒈𝒊𝒓𝒊𝒔𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒅𝒆𝒌𝒊 𝒃𝒖 𝒃𝒊𝒍𝒊𝒏𝒄𝒍𝒊 𝒃𝒆𝒍𝒊𝒓𝒔𝒊𝒛𝒍𝒊𝒌, 𝒔𝒊𝒓𝒂𝒅𝒂𝒏 𝒈𝒆𝒓𝒄𝒆𝒌𝒍𝒊𝒈𝒊𝒏 𝒔𝒐𝒎𝒖𝒕
… 𝒔𝒖𝒑𝒆𝒓 𝒌𝒊𝒛𝒍𝒂𝒓 𝒛𝒂𝒗𝒂𝒍𝒍𝒊𝒅𝒊𝒓. 𝑶𝒍𝒎𝒂𝒌 𝒊𝒔𝒕𝒆𝒅𝒊𝒌𝒍𝒆𝒓𝒊 𝒌𝒂𝒅𝒊𝒏𝒊 𝒅𝒆𝒈𝒊𝒍, 𝒆𝒓𝒌𝒆𝒈𝒊𝒏 𝒊𝒔𝒕𝒆𝒅𝒊𝒈𝒊 𝒌𝒂𝒅𝒊𝒏𝒊 𝒐𝒚𝒏𝒖𝒚𝒐𝒓𝒍𝒂𝒓. 𝑨𝒉, 𝒔𝒊𝒛 𝒃𝒊𝒓 𝒔𝒖𝒑𝒆𝒓 𝒌𝒊𝒛 𝒐𝒍𝒎𝒂𝒔𝒂𝒏𝒊𝒛 𝒃𝒊𝒍𝒆 𝒓𝒊𝒄𝒂 𝒆𝒅𝒆𝒓𝒊𝒎 𝒆𝒓𝒌𝒆𝒈𝒊𝒏𝒊𝒛𝒊𝒏 𝒔𝒖𝒑𝒆𝒓 𝒌𝒊𝒛𝒍𝒂𝒓𝒊 𝒊𝒔𝒕𝒆𝒎𝒆𝒅𝒊𝒈𝒊𝒏𝒆 𝒊𝒏𝒂𝒏𝒎𝒂𝒚𝒊𝒏. 𝑰𝒏𝒄𝒆 𝒏𝒖𝒂𝒏𝒔𝒍𝒂𝒓 𝒔𝒐𝒛 𝒌𝒐𝒏𝒖𝒔𝒖 𝒐𝒍𝒂𝒃𝒊𝒍𝒊𝒓. 𝑬𝒓𝒌𝒆𝒌 𝒃𝒊𝒓 𝒗𝒆𝒋𝒆𝒕𝒂𝒓𝒚𝒆𝒏𝒔𝒆 𝒔𝒖𝒑𝒆𝒓 𝒌𝒊𝒛 𝒅𝒖𝒓𝒖𝒎 𝒃𝒖𝒈𝒅𝒂𝒚𝒊𝒏𝒊 𝒔𝒆𝒗𝒆𝒓 𝒗𝒆 𝒌𝒐𝒑𝒆𝒌𝒍𝒆𝒓𝒍𝒆 𝒄𝒐𝒌 𝒊𝒚𝒊 𝒂𝒏𝒍𝒂𝒔𝒊𝒓. 𝑬𝒓𝒌𝒆𝒌 𝒚𝒆𝒏𝒊𝒍𝒊𝒌𝒄𝒊 𝒃𝒊𝒓 𝒔𝒂𝒏𝒂𝒕𝒄𝒊𝒚𝒔𝒂
𝑺𝒊𝒛 𝒌𝒊 𝒈𝒖𝒗𝒆𝒏 𝒊𝒄̧𝒊𝒏𝒅𝒆𝒔𝒊𝒏𝒊𝒛
𝑺𝒊𝒄𝒂𝒌 𝒆𝒗𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛𝒅𝒆,
𝑺𝒊𝒛 𝒌𝒊 𝒂𝒌𝒔𝒂𝒎 𝒆𝒗𝒆 𝒅𝒐𝒏𝒅𝒖𝒈𝒖𝒏𝒖𝒛𝒅𝒆
𝑺𝒊𝒄𝒂𝒌 𝒚𝒆𝒎𝒆𝒌 𝒗𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕 𝒄𝒆𝒉𝒓𝒆𝒍𝒆𝒓 𝒃𝒖𝒍𝒖𝒚𝒐𝒓𝒔𝒖𝒏𝒖𝒛:
𝑫𝒖𝒔𝒖𝒏𝒖𝒏 𝒃𝒊𝒓, 𝒃𝒊𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏 𝒗𝒂𝒓 𝒎𝒊𝒅𝒊𝒓
𝑪𝒂𝒎𝒖𝒓𝒅𝒂 𝒄𝒂𝒍𝒊𝒔𝒂𝒏
𝑯𝒖𝒛𝒖𝒓 𝒃𝒊𝒍𝒎𝒆𝒚𝒆𝒏
𝒀𝒂𝒓𝒊𝒎 𝒆𝒌𝒎𝒆𝒌 𝒊𝒄̧𝒊𝒏 𝒎𝒖𝒄𝒂𝒅𝒆𝒍𝒆 𝒗𝒆𝒓𝒆𝒏
𝑩𝒊𝒓 𝒆𝒗𝒆𝒕 𝒚𝒂 𝒅𝒂 𝒃𝒊𝒓 𝒉𝒂𝒚𝒊𝒓𝒍𝒂 𝒐𝒍𝒆𝒏 𝒌𝒊𝒔𝒊
𝑫𝒖𝒔𝒖𝒏𝒖𝒏 𝒃𝒊𝒓, 𝒃𝒊𝒓 𝒌𝒂𝒅𝒊𝒏 𝒗𝒂𝒓 𝒎𝒊𝒅𝒊𝒓,
𝑺𝒂𝒄𝒍𝒂𝒓𝒊, 𝒂𝒅𝒊 𝒐𝒍𝒎𝒂𝒚𝒂𝒏
𝑨𝒓𝒕𝒊𝒌 𝒂𝒏𝒊𝒎𝒔𝒂𝒎𝒂 𝒈𝒖𝒄𝒖
