Ben sessizlikte buldum Seni...
Özür dileyerek açıklamalıyım ki hayatımın tüm gürültülü ve kalabalık safhalarında da hissederdim elbette varlığını,birliğini.Lakin sessizlikte ve tüm imkânların bitiminde,en başından beri orada/burada/benimle/tek tek herkesle ve her şeyle/aslında her yerde olduğunu...Daha çok anlıyor,daha çok hissediyorum...Yine özür dileyerek açıklamalıyım ki her yerde oluşun kadar,benimle oluşun,oğlum İsmail'le oluşun,bize daha çok güç veriyor...