Bir kitap düşünün ki yıllar sonra bile hatırlandığında burnunuzun direğini sızlatan. “Kız kardeşler arasında”, yazarın okuduğum ilk kitabıydı akıcılığı ve yazarın anlatırım tarzı etkilemişti beni. Sonra her çıkardığı kitabı yakından takip etmeye başladım. Özellikle bu kitabından sonra. Her satırında kendimden, hayatımdan, çocukluk yıllarımdan, geçmişimden, bu günümden ve hatta eminim ki geleceğimden birşeyler bulduğum, okurken bir sonraki sayfayı sabırsızlıkla beklediğim, beni her sayfasında farklı duygulara sürükleyen hayatımın kesitler bulduğum harika bir kitap. Kimi zaman Tully de kendinizi bulup işte aynı ben dediğiniz kimi zamanda Kate ile bütünleştiğiniz size ayna olacak iki karakter. İleride çocuklarıma okutup, gerçek dostlukların nasıl olduğunu, kardeş olmak için kardeş gibi hissetmek için kan bağından çok yürek bağına inanmaları gerektiğinin sayfalarda hayat bulmuş hali. Naçizane tavsiyem yanınızda bolca peçete bulundurun. Zira ben bunları yazarken bile o sayfalara geri dönüp gözlerim dolu oldu. Bir dostluk ancak bu kadar iyi anlatılabilirdi.
