Her halini özlüyorum. Çünkü bütün davranışlarıyla hayatımın ortasında yer alıyordu.
... O gülerken bir kardelen açıyordu yeryüzünde. O gülerken salıncaktan gökyüzüne salınıyordu. O gülerken, her şey güzelleşiyordu bizim gözümüzde.
Bil ki ey sevgili
Ben seni aklımdan hiç çıkarmadım.
Ben sadece aklımı çıkardım.
Ve böyle bilsin bütün dünya,
Ben aklımı senin râmına değil
Senin uğruna çıkardım.
(Râm: boyun eğen, kendini başkasının buyruğuna bırakan)