Başımızda bir hükumet vardır herhalde, dedi birinci kör, Sanmıyorum, olsaydı bile körleri yöneteceğini ileri süren körlerden oluşmuş bir hükümet olurdu, yani hiçliği düzenlemek isteyen bir hiçlik
Birbirinize yeniden kavuştuğunuzda, gözleriniz gibi gönlünüzün de körleşmiş olduğunu göreceksiniz, şimdiye kadar bizim içimizde yaşayan ya da bizi şimdiye kadar yaşatan ve bizi biz yapan duyguları gözlerimize borçluyuz, gözlerimiz görmeseydi bambaşka duygulara sahip olurduk, bu nasıl olurdu, duygularımız ne yönde değişirdi bunu bilemeyiz.
Verilen sözler her zaman tutulmaz, bunu kimi zaman zayıflığımızdan, kimi zaman da bizi aşan, hesaba katmadığımız bir gücün zorlamasıyla yaparız.
Okur Takip Önerileri
Taşıması insana ağır gelen yalnızca başkalarının ekmeğidir, yakınmaya hakkım yok, başkalarının payının oluşturduğu ağırlığı yüklenmekle, kendi payımı ödemiş olacağım.
O gözleri kendi içine döndürebilme, çok, çok, daha çok döndürüp kendi beyninin içini, görme ile görmemenin arasındaki farkın çıplak gözle görülemediği o yeri gözleyebilme isteği.
Göz belki de insan bedeninin içinde hala bir ruh barındıran tek uzvudır.
Kör olmak yerine ölmeleri istatistik bakımdan büyük bir değişiklik getirmez. İyi de, kör olmak ölmek değil ki. Evet ama ölmek kör olmak demek.
Generalim, bu hastalık bana göre dünyanın en mantıklı hastalığı, görmeyen göz, gören göze körlüğü bulaştırıyor, işte bu kadar basit.
Yapacağımız her hareketten önce ciddi olarak düşünmeye başlasak, vereceği sonuçları önceden kestirmeye çalışsak, önce kesin sonuçları, sonra olası sonuçları, sonra rastlantısal sonuçları, daha sonra da ortaya çıkması düşünülebilecek sonuçları düşünmeye kalksak, aklımıza bir şey geldiğinde, bulunduğumuz yere çakılır, hangi yöne olursa olsun bir adım bile atamazdık.
Bu koşullarda en küçük bir kaza felakete dönüşebilir, onlar da olasılıkla bunu bekliyorlar, yani hepimizin burada teker teker ölmemizi, yılan ölürse zehir de ölür.
