Kürk Mantolu Madonna, bir tablo, bir kadın, bir bakış herkesin dikkatini bu kadar çekebilir mi? Her insan kendi ruhunun bir benzerini bulduğunda sahici bir şekilde yaşamaya başlar denilen bu romanda o tablodaki kadın Raif Bey'in ruhunun bir eşiydi. Ruhunun eşi olmadan onsuz sahici bir hayatı olamayacaktı...
"Yaşamak, tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak; herkesten daha çok, daha kuvvetli yaşadığını, bir âna bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak..."
Raif Efendi hayatını hayal dünyasının derinliklerinde yaşayan, bir gün tabloda gördüğü o kadının tüm suretini beynine kazıyan onunla hayal ettiği tutkulara sımsıkı sarılan bir adam... Kimseyle açık seçik hislerini paylaşamayıp bir gün hiç tanımadığın ama tüm insanlardan daha çok kalbine, ruhuna yakın bulduğun insana tüm hislerini önleyemez şekilde dökersin ya istemsizce, nedense seni diğer insanlardan daha çok tanıyacağına, anlayacağına sadece bakışlarından bildiğin, onda da bunu tüm benliği ile gerçekleştirdiğini görüyoruz. O büyüleyici olan tek ânlara değer veren, o ân için tüm hayatını önemsiz bir şekilde itebilecek birisi.
İlk defa bir Sabahattin Ali kitabı okuyorum ve şimdiye kadar "okuduğum" yazarların betimlerinde tadamadığım çok güzel bir dille, hayatın kendinden o kadar güzel anlatmış ki. Duyguların karşıya geçirilişi gerçekten başarılı, sürükleyici bir kitap.
Keyifli okumalar dilerim.
