"Annemin yaptığı en harikulade şey benmişim. En azından o öyle söylüyor. Sen bir mucizesin, benim küçük mucizemsin derdi bana, hüzünle içini çekerek" diye başlıyor hikayemiz.
18 yaşındaki bir kızın, annesiyle olan randevusunda, annesini beklerken maziye dönmesi ve hem kendini hem annesini sorgulaması, suçlaması, iki tarafla da hesaplaşmaya çalışmasını anlatan bir kitap.
Yazarımız 20 yaşında bir felsefe öğrencisiyken yazmış bu ilk romanını. Okuduğu bölümle de ilgili olarak belki, bir olay değil durum hikayesi var kitapta. Bugünü, olduğu insanı anlatırken bir yandan annesinin ve babasının, ama özellikle annesinin üzerindeki etkisini, hatalarını, eksiklerini, düş kırıklıklarını, vazgeçişlerini, tekrar buluşlarını büyük bir açıklıkla anlatmış. Çokca gelgiti var, doğal olarak. Hataları olan ama tek bir hareketiyle "iyi" ya da "kötü" olarak yaftalayamadığı bir insan annesi, birçoğumuzun hayatında olduğu gibi yani.
Bu tarz anne-kız ilişkisini anlatan kitapları okumayı seven, annesinden yaralı, annesiyle kavgalı olan kızların kendilerini bulabileceği, özellikle modern ve çalışan annelerin ise sorgulamalara girebileceği bir kitap olduğunu düşünüyorum.
İyi okumalar dilerim.
