Ruhum, yaşama tiksintisinin istilası altında kaldı; insanlara karşı daima derin bir sevgi beslesem de, onların kanaatlerine karşı adım adım düşman kesildim. Biraz daha yaşlandığımı gören, her gün, ürkütücü bir uçurumun açıldığına da tanık oluyordu. Ben bir dahiydim, bu hakikati açıkça görüyordum ama diğer hakikati de görüyordum: Bir dahi olan ben, aynı zamanda deliydim.