Kar
@psychache
genellikle kendime not adına paylaşıyorum, çok da şey yapmayın
Psikolog
Klinik Psikoloji
1996
29 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Acıyı azaltın, engelleyicileri kaldırın, baskıyı azaltın; en azından az da olsa bu üçünü yapın.
Shneidman, 1996
Sayfa 358Kitabı okudu
Neredeyse herkes hayatı boyunca zaman zaman intiharı düşünür. Bu düşüncede anormal hiçbir şey yoktur. Aslında bunalımdayken bu durum çok normal bile gelebilir. Düşüncenin kendisi zararlı değildir. Ancak kendimize zarar vermeyi dikkatle ve sıklıkla düşündüğümüzü fark edersek bu bir şeylerin kötü gittiğinin işareti olabilir. Bu durum, hayatı daha tatmin edici kılmak için biraz çaba göstermeye başlamak gerektiğinin işareti olabilir.
- Wollersheim, 1974
Sayfa 353Kitabı okudu
Ruhsal Acıyı Ayrıştırmak
" Terapist, danışanın aslında kendini ortadan kaldırmak yerine dayanılmaz acıları ortadan kaldırmak istediğini anlamasına yardımcı olabilir" (s. 86). Bu teknik, intihara eğilimli danışanlara yardım edebilir çünkü bir yandan danışanların ruhsal acısına gereken empati sağlanırken diğer yandan da danışanların, benliğin varlığına son vermek değil acının varlığına son vermek istediklerini görmelerini sağlar.
Sayfa 361Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Danışanın olumlu deneyimlerini sormayı unutmak, dışarı çıkarak temiz hava almayı unutmaya benzer.
Sayfa 344Kitabı okudu
Yalnız yaşamak genellikle intihar riskini arttırmaktadır.
Sayfa 335Kitabı okudu
Bilmiyorum.
Litman'ın (1995) belirttiği gibi: Şu anda herhangi bir kişinin intiharını tam olarak net bir şekilde yordamak imkânsızdır. Bu konuda gelişmiş istatistiksel modeller... ve deneyimli klinisyenlerin yargıları da eşit derecede başarısızdır. Bana depresif ve intihar eğilimi olan bir hasta intihar ederken onunla eşit düzeyde depresif ve intihar eğilimi olan diğer dokuz hastanın neden intihar etmediği sorulduğunda, “Bilmiyorum," diye cevaplamak durumundayım (s.135).
Sayfa 330Kitabı okudu
Paranoid Kişi ve Eşcinsellik
"O erkeği seviyorum" duygusuna karşı konulabilecek farklı yolları düşünürsek, birçok tipik hezeyan türetilebileceğini görürüz:
"O erkeği sevmiyorum, ben kendimi seviyorum (megalomani)."
"O erkeği sevmiyorum, o kadını seviyorum (erotomani)."
"O erkeği ben sevmiyorum, o erkeği o kadın seviyor (hezeyanlı kıskançlık)."
"O erkeği ben sevmiyorum, o erkek beni seviyor (eşcinsellik yansıtılır ve hezeyanlı bir eşcinsel tehdit üretilir)."
"O erkeği sevmiyorum, o erkekten nefret ediyorum (karşıt-tepki oluşturma)."
Son olarak da, en çok rastlanan durum olan, hezeyanlı nefretin yansıtılması görülebilir: "O erkek benden nefret ediyor, bu yüzden, benim de o erkekten nefret etmem doğrudur (ve o erkekten nefret edersem o erkeği sevmiyor
olurum. (Karon,1989)
Sayfa 256Kitabı okudu
Kendine değer verme üstüne
Psikanalitik akımın ilk zamanlarında, terapistler, depresif bir hasta klinisyeni eleştirdiğinde veya ona öfkelendiğinde, bunun hastanın ilerleme kaydettiğine işaret ettiğini biliyorlardı, bugün çağdaş analistler bu durumu kendine değer verme açısından anlamaktadırlar.
Sayfa 299Kitabı okudu
Sanırım o çiçekler aslında sizin mezarınız içindi.
Hastam, terapisi ilerledikçe en sonunda, bir önceki seansta bana aşırı derecede kızmış olduğunda çiçek getirme eğilimine girdiğini kendisi anlayabilecek duruma geldi: " Sanırım o çiçekler aslında sizin mezarınız içindi" diye açıkladı, gergince gülümseyerek.
Sayfa 155Kitabı okudu
İçi Boşalmış Narsisistik Kişilik ve Depresif Kişilik Farkı
Narsisistik kişilerin içsel deneyimi utanç, boşluk, anlamsızlık, can sıkıntısı ve varoluşsal ümitsizlik deneyimlerini içerir; öte yandan depresiflerin içsel deneyimi ise suçluluk, günahkarlık, tahripkarlık, açlık ve kendinden nefret etme deneyimini içerir.
Sayfa 300Kitabı okudu
Öfkeye dair.
Olumsuz duyguları kabul etme ve dile getirme özgürlüğünün yakınlığı arttırdığını, öte yandan, sahte veya duygulardan kopuk olmanın yalıtılmışlık durumunu ürettiğini görmek depresif bireyler için çok büyük bir içgörü olur, çoğu kez.
Sayfa 298Kitabı okudu
Depresif kişilerin gerçekten ihtiyaç duydukları şey kesintisiz bir ilgi ve sevgi değildir.
Sayfa 297Kitabı okudu
Depresif tutumlar bulaşıcıdır.
Bazen yıllarca süren bir tedaviden sonra intihar ettikleri görülürdü, çünkü ümit beslemeye başlamaya ve dolayısıyla başka bir altüst edici hayal kırıklığı yaşama riskine girmeye güçleri yoktu.
Sayfa 293Kitabı okudu
İnsanlar genellikle her türlü acıyı, çaresizlik içinde kalmayı tercih eder.
Sayfa 284Kitabı okudu