"Neden hiç mutlu değilsin Zeze?"
"Neden mutlu olmalıyım?"
"Çünkü dünyaya bir kez geliyoruz."
"lyi ki bir kere geliyoruz Portuga."
"Neden?"
"İkinci bir hayatı kaldıramazdım.."
"Daha çok anlat" dedim.
"Hoşuna gidiyor mu?"
"Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin
kilometre hiç durmadan konuşurdum."
"Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?" "Gider gibi yaparız."