r
@rumeysaeker_
Adana
5 Ocak 2004
12 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Dayanamıyorum. Aklım anlamıyor, lakin gönlüm anlıyor bunları. Dilim susuyor, ama gönlüm çatlayacak oluyor. "Gönüller Allah'ın emrindedir." diye bir ses işitiyorum birden. "Gönül aklı dinlemez, o, Allah'ın emrindedir." Nereden geldiğini bilmiyorum bu sesin. Düşünmüyorum da.
Okur Takip Önerileri
Tekliğe alışmış, sevişmeyi unutmuş gibi görünse de kalbinin çekirdeğinde bir gün çok sevileceğine dair o umudu canlı tutmayı başarıyordu.
"Ne zaman söndü benim gözlerimin ışığı?"
Üstelik Lorin'in ruhu, bedeninden çok daha yaşlıydı.
Kimden doğduğun, nasıl bir ailenin içinde büyüdüğün önemlidir. Yazgının ilk paragrafıdır onlar. Doğduğun şehrin bile bir kodu vardır bu yazıda. Üzerine parçalar ekleye ekleye ya da sadece bunlar yüzünden eksile eksile yaş alırsın.
Kimileri için aile cennetin değil, cinnetin kapılarını açıyor.
Sayfa 17 - umut şehriKitabı yarım bıraktı
Ne zaman yorulsak hayattan, karşımızdakinin gözlerine bakmak yetecek.
Sayfa 17 - umut şehriKitabı yarım bıraktı
Seçim yapabilmek, ruhun özgürlüğüdür.
Sayfa 11Kitabı yarım bıraktı
...eşyadan yana zengin ama zamandan yana yoksul olmaları...
Oysa hepimiz içimizde yaşanmadan beklyen bir hayatın suçunu duyuyoruz. O hayat orada, keşfedilmeyi ve açığa çıkarılmayı bekliyor. O orada beklediği sürece de hayatlarımızı, bütün ışıltısına rağmen, saman tadında yaşıyoruz.
Sayfa 10Kitabı yarım bıraktı
