Görev ve Ödev
Bombalar patladıkça memleketimde
İnsanlar Müslümanlar
Kıyıma katliama uğradıkça
Türkistan'da, Karabağ'da, Filistin'de
Çiçekler güz gelmeden soluk
Fidanlar boy veremeden kırık
Her bir tohum kendinden büyük
Kurşunlarla kurşuna dizildikçe
Ben;
Daha çok okur,
Daha çok yazar,
Daha çok çalışır dururum,
Durmam!
Durmak haramdır böyle bir mevsimde bize...
Bir sevgilim olsa, bisikletiyle gelse. Sepetinde çiçekler. Ben toplamış koymuşum. Yağmur çiseledikçe, cansuyu olur.
Sevgilim dursa, arkasını dönse, yüzü denize bakan bisiklette... bir hayal bir hatıra, pitoresk bir görünüm işte. Değil midir sanki sade sevgilinin yüzü?
If something can happen, that's because he let it to be happen. And if he lets something to be happened it has to has a cause. Because randomness or aimless can not relate with such a great power. When you look at the bigger picture, like 400 billion stars in only a Galaxy (Milkyway) and 2 trillion galaxies in the observational universe... How to explain this massive whole with randomness and pointless. In this case we accept, pray and obey to the only and almighty Muhammed's god. And accept that everything that occurs has a meaning and aim in it. As Einstein said, "The god doesn't roll the dices."
So, if something happens, this will lead another thing to happen. Or the things that happen until a point will have a cumulative effect and cause a much more bigger events to occur. Here, we can not seperate the meaning and the aim from the event itself and the actors. Because the only reason that universe came through and mankind created is only to worship the god.
Okur Takip Önerileri
''Ne kadınlar sevdim, zaten yoktular.
Böyle bir sevmek, görülmemiştir.''
Ben hep sana konuşurum
Sana anlatırım her şeyi
Hayalimde düşümde
Döşeğimde işimde
Hep sen varsındır...
Şimdi şurda şöyle şiirli şarkılı şen şakrak sözcükler türetmeli. Sevgiliye söylenesi sessiz sedasız söz mü olur? Naralı nidalı bağırmalı kimi aşkı haykırmalı, mı, sanki öfke ile kalkan, zararla oturur...
İnsan bazen ne yaşadığını düşünür de anlamlandıramaz. Üstünden vakit geçmesi yaşananların demlenmesi, bir vakit sonra gelecek ile birleşerek insana, evet bu bunun içinmiş dedirtmesi gerekir ki ancak o vakit kader örgüsü anlaşılır da insan yaşadıklarından bir mana çıkarabilir.
Çocuktum
Ben çok çocukken adam oldum da
Hep çocuktum
Durmadan koştum yoruldum
Kimi geldim bir dere kenarına
Kimi akıntıda boğuldum
Ve kurtuldum kurtarmadılar
Tepelerinde yeşil güneşler batan bir şehrin
Çocuğuydum
Çok çocukken okudum
Bir sürü masallar ve devler ile tellallar
Küçücüktüm burucuktum
Ufacık turşucuktum.
Haşa kornişondum.
Eh biraz da tutturdum
İlle de ben
Oyuncaklarımı kıracağım, diye.
İçimde hazin bir yolculuğun bitiş huzuru
ve gönlümde bulunmayan bir kadın
işte geldim gidiyorum
İnsanın aklı vakti, hayâli yerinde olmayınca şiir yazası da gelmiyor.
Şöyle bir şiir yasası olsa; birinci madde, şiir odur ki sevgiliye yazıla.
e sevgili yoksa?
Yaz, ikinci madde; derhal sevgili buluna.
Sanki bana kayıp hazine,
Nerden de buluna?