İlk sayfasından itibaren başlıyor soru işaretleri. Ne oldu? Nasıl oldu? Neden oldu?
Giriş ve gelişme kısmında muazzam bir zevk alarak okuyorsunuz ancak sona yaklaştıkça bir 'bitmesine de az kaldı, nasıl bitecek?' sorusu dolanmaya başlıyor zihninizde ve sonunda 3 çocukla ortada bırakılmış gibi hissediyorsunuz.
Tarık Tufan kitaplarına insanın ruhuna dokunan bir şey var. Mutlaka içinde kendinizden bir parça buluyorsunuz.
"Gözlerim biraz yorgun. İçinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler..."
Tarık Tufan'ın okuduğum ilk kitabıydı. Samimi, düşündüren, tek solukta okunan.
"İnsan tamamlanmamış bir cümledir. Tamamlamak ve tamamlanmak duasıyla..."
