Sedat
@sedat_1836
gerçek her zaman doğru cevaptır
İstanbul
40 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Uyuyordu ve uyanıyordu. Her yeni bir günün ona sunduğu hediyelerden farkında olmaksızın.
“Ölümün olduğu bu dünyada, hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında.”
Franz Kafka
Yaşam ve Ölüm
Yaşamak da varmış ölümün ucunda. Kalbin karaltısını zihnin aydınlığı ile çözebilmek de varmış. Aydınlığı gören gözlerin çözemediği muammalar da varmış şu hayatta. Düşünüp taşınsan dahi gerçekleşmeyen istekler varmış bu dünyada. Kendini her şeye kadir kudret bilen insanın çaresiz kaldığı anlar da varmış. İnancına yenik düşen, sonunda sevmeyi sadece onda gören gözler, kalpler varmış. O derse olur, demezse olmaz diyenler varmış. Dünyada bir çok insan varmış da; aşka, sevgiye bu gözle bakan bir çift göz ararmış. Kalbinin değirmenini sevgisiyle döndürenler varmış bu dünyada. Güçlü olmayı aklının peşinden koşmak zannedenler varmış. Yalan demiş, doğruların üstüne körükle ateşi harlayanlar. Bu dünyada hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlar ve hemen ölebilecek gibi yaşamazlar varmış. Maharet bu ya ölümden sonra çok güzel bir yaşam varmış. Gücü kendinde değil, onda görebilenler varmış. Koskoca bir varlığın içinde yok olanlar varmış. Bir varmış bir yokmuş derken koskoca bir masalın ortasında kaybolanlar varmış.
Okur Takip Önerileri
bir evim var artık
tecrübe duvarlarıyla örülü
mutluca girilen ama çıkışın akla gelmediği
daha girerken kapıdan duyuları,
hisleri dış dünyaya kapalı
kara kutudur benim evim
bitmek bilmez yakarışların
uzakta kaldığı, vızıltı hale büründüğü
beylik sözlerin söylendiği
dev insanların evidir bu
insan o varlık, alışamadı bir türlü
sessiz sedasız çekip gitmelere
oysaki ezelden tanırlardı birbirlerini
iki büyük aşık, iki büyük ruh
dört döndü de sığamadı
yerin göğün üstüne!
Sedat
@sedat_1836
·26 Ekim 2023 22:38
varlığım bir bütün yokluk
içinde yaşam gösterir çaresiz
hayalet çerçevede bulmaya
kendi çehremi aynamda
ıssız, yorgun bitap düşmüş
bir ben var, bir de kalemim
anlaşılmağa yenik düşmüş
sözler var duvar geçmez
hissederim simsiyah cam içinde
kalbin aydınlık kalmış tek
parçası görülmek ister, duyulmak
ne haysiyet ne keder kaldı geriye
ne öfke, ne sevinç yokluğun kendisi
evi olsun, her yer memleket
yağmurda çıkan salyangoz gibi
güneşli günlere hasret
Hayatta en acıklı şey, bir insanın problemin kendinden kaynaklandığını görememesidir.
- Carl Gustav Jung
“Uyaran ve tepki arasında bir boşluk bulunur. O boşlukta cevabımızı seçme gücü vardır. Cevabımızda ise gelişim ve özgürlük saklıdır. “
Viktor E. Frankl
varlığım bir bütün yokluk
içinde yaşam gösterir çaresiz
hayalet çerçevede bulmaya
kendi çehremi aynamda
ıssız, yorgun bitap düşmüş
bir ben var, bir de kalemim
anlaşılmağa yenik düşmüş
sözler var duvar geçmez
hissederim simsiyah cam içinde
kalbin aydınlık kalmış tek
parçası görülmek ister, duyulmak
ne haysiyet ne keder kaldı geriye
ne öfke, ne sevinç yokluğun kendisi
evi olsun, her yer memleket
yağmurda çıkan salyangoz gibi
güneşli günlere hasret
Dünyada kötülüğün varlık sebebi, insanların hikâyelerini anlatamamalarıdır.
Carl Jung, Freud Letters, Cilt 2
Bir kuş uçtu üzerimizden
Nerede nasıl olduğu meçhul
Kırgın hatırlardan silik o mefhumun arşına
Hasretlendi köprüler teker teker
Sancılı gecenin sabahına düşen
İlk ışık hüzmesidir bizi ayağa kaldıran
İnşası zor mabedin ilk ibadetini hatırlatan
Zorlu yolların saadetiyse
Akla düşen bir nasılsın suali
sabaha savruk geceler
için için düşerken
yazgı sanar derdimle
sanki kolaydı
bir bakışa kanmak
bir gülüşe inanmak
kayıp giderken yıldız
dile kolaydı sanmak
yetmedi aşkın külüne
olmaz dilekler tutmak
yüreğim acıyor
bitmeyen sevdanın üstünde
kırık bir sandalyede
düşüyorum tutan yok
kolun kanadım kırık
yazamıyorum yeterince
iyileşmiyor yaralar
kırk yılda ancak
bir kahve içmeye
gelmediğin sürece
Soğuk
“Her zamanki yalnız günlerinden bir tanesini yaşıyordu. Yüreğinde, yediği ayazlardan kalan izlerle beraber bir ömür yaşaması gerektiği inancını yitirmek istememesi onu giderek yalnızlaştırıyordu. Dışarısı çok soğuktu ve üşüyordu. Eve gitmesi gerekiyordu artık.”