İclal Aydın tanıyan onun ne denli Ege aşığı bir kadın olduğunu bilir. Zaten kitap kapağından da anlaşılacağı üzere kitabın gidişatı da tam bu şekilde. Bitmesin diye yavas yavas okudum resmen o kadar tatli bir roman olur mu dersiniz :) Olur :) Zeytinler , limonlar , Bağlar, bahçeler:) bazı yerlerde insan üzülerek devam etse de bir yerlerde ferahlatıyor yazarımız okurunu :)
Siyasi olaylara deyinerek zamanin zorluklarını o dönemin insanlarının çaresizliklerini ama umutlarını kaybetmeyislerini ( Nona'nin annesinin Atina'ya gitmesi ) anlatıyor. Ki bunun gibi bir sürü örnek. Nona'yi seslendirmesi müthiş. Oktay'ı betimlemesi. Hele Gülin! Sanırsınız en yakın arkadasiniz.
Düğün salonu süslemeleri günümüzdeki organizasyonlar yapabilir mi bilmiyorum okurken bu kadar gülümseten ve Tanju Okan'i tanıyamadan bizlere sevdiren bir sonra ki kitabını sabirsizlikla bekleten İclal Aydın Yine muhteşemdi:)
