Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Turgut Uyar
Sonra gittin.
Çocuk oldum bir daha, ağladım.
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey.
Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
Keşke nane şeker gibi mentollü bir buluttan doğaydım
Sonra gittin.
Beyaz bir küf büyüdü evde, tersten yağan kar gibi.
Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
Didem Madak
Okur Takip Önerileri
Zamanın soytarısı değildir sevgi...
O değişmez kısacık günlerle haftalarla.
Direnir ve katlanır mahşerin ucuna dek.
Yanılıyorsam bunda ve çıkarsa yanlışım,
Ne hiç kimse sevmiştir, ne ben şiir yazmışım.
William Shakespeare
insan usul usul ölmek için gelir dünyaya.
başlar her gün biraz daha insan olmaya.
ve ölürken usul usul ne tuhaf;
aşık olur, kedi besler, isim verir eşyaya.
Metin Altıok
bir şey var adını koyamadığım,
kırılmaktan öte, parçalanmak gibi.
toplamaya çalıştıkça, dağılıyor.
dağılıyorum,
bir şeyler var, halledemiyorum.
Turgut Uyar
Bazı kapılar açılmadı: Onlar sana ait değildi.
Bazıları hayatından kayboldu: Çünkü kitap değil sayfa idiler.
Bazı fırsatlar kaçtı: Çünkü şanstan çok tecrübeye muhtaçtın.
"...hiç durmadan bir kayaya çivi çakmakla görevlendirilmiş gibiyim ve üstelik çivi de, onu çakan da benim."
Franz Kafka
