Sezin Ferik
@sezinfrk
24 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Madem doğdun, yaşayacaksın! Ne kadar acı çeksen de, ne kadar kendinden nefret etsen de, nefes almaya, uyanmaya devam edeceksin. Çünkü insansın. Doğal değilsin. Doğanın üstündesin!
Zaten benim sorunum hep bu oldu. Bütün hayata ve dünyaya daima soğuk baktım.
Hâlâ içimde eritmeye çalıştığım koca bir kıta ve üzerindeki milyonlarca insan var. Hepsi milyarlarca litre kan yapar! Ve içinde yüzüyorum ben hâlâ!
Okur Takip Önerileri
Uyanıkken ne kadar az geçmişi düşünüyorsam, gece o kadar çok hatırlıyordum.
Çünkü meşguliyetim arttıkça, zihnimdeki geçmişe ait kalabalıkların dağıldığını fark ediyordum.
Hiçbir şey hayatın sonu değildir. Hayatın sonu bile sonu değildir! Çünkü sen ölürsün, başkaları yaşar!
Zaten hayat da yetmeyecek düşünmeye her şeyi… Biz insanlar, sadece iyi bir performans gösterip öyle ölmek istiyoruz. Yoksa, başka yapacak bir şey yok!
Onun için sevmedim ben insanları. Çünkü girince içlerine, nerelerinden çıkacağım belli değil. Belki kıçlarından, belki gözlerinden…
Artık, kalıcılığa inanmak istiyordum. Değerlere, ilişkilere, insanlara. Ölümlü olmayan bir dünya vardı ve ben ona dahil olmak istiyordum. Çünkü hiçbir şeyin sonsuz, ölümsüz olmadığı düşüncesi beni tembel bir vahşi yapmıştı. Oysa sevgi, dostluk yüzlerce kuşak eskitecek kadar gençti hâlâ!
Hayatı yok etmenin zamanı asla gelmez, çünkü bir saat sonra yaşayacaklarını bilemeyecek kadar insansındır…
Ama birden farkettim ki ne ben, ne de başka birisi hiçbir yere ait değildi. Aidiyet bir kandırmacaydı küçük çocuklara anlatılan. Hiçbir yerde hiç kimse beklemiyordu beni.
Kırmızı zevkin, siyah acının rengi. Ben ikisiyle de boyadım zihnimi…
Hayatın anlamı. Merak edilir, sorulur her yerde. İşte söylüyorum! Hayat, ölene kadar hissedilen zevklerden, çekilen acılar çıkarıldığı zaman geriye kalandır. Hayat=zevk-acı. Sonuç pozitifse yaşamışsındır hayatı. Negatifse ölmüşsündür doğduğun gün.
Herkesin kendine göre bir hücresi var. Bazılarınınki daha genişse, neyi değiştirir? Mahkûm olduktan sonra hayata, fark eder mi üçe üç bir oda ya da binlerce kilometrekarelik bir ülke? Hayatlarımıza sadece acı yön veriyor.
Hepimiz hapistik aslında, dünyada. Hepimiz de bir yerlere kapanmıştık, isteyerek.