Senin üstüne gelen aslında olaydır. Daha sonra anlamadan, dinlemeden kişiyi olayla özdeşleştirirsin. Sonrasında söylenen her şey seni ancak daha hırçın yapar, adla ikna etmez. Sonra ağzından dökülen tek şey: "Ne istiyirsen onu yapmakta özgürsün. Sen yetişkin bir insansın, sana öğüt verecek değilim." gibi şeyler olur. Bütün bunları öfkenin ve kəskin eleştirinin getirdiği çatlak ses tonuyla söylersin.