Şilan Türel
@sirinok
23 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Türk TV haberciliğinden bir kesit...
Bir yeri bombalamışlar. Neresi olduğunu kaçırdım. Çok insan ölmüş olabilir. Ağır yaralılar var. Ambulanslar, polisler, yerde yatanlar, kaçanlar, düşenler... Daha fazla izleyemeyeceğim bu rezaleti. Matematik onları yok saymamıza yardımcı oluyor. Otuz kişi öldü. Yüz kırk dokuz kişi yaralandı. Evet ölüleri ve yaralıları saydığımıza göre içimiz rahat bir şekilde mutlu bir habere geçebiliriz.
Sayfa 133 - EverestKitabı okudu
Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kedimi tanıyamadan.
Sayfa 15 - YKYKitabı okuyacak
Ya ben olmayı hayal ettiğim kişiden başka biriysem?
Sayfa 294Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bilmek dünyanın kolay işi artık, çağımız o meseleyi bilim ve teknikle çözüyor, şimdi insanlar hissetmenin sırrına ermek ihtiyacında.
Sayfa 256Kitabı okudu
Gece, sessizlik değil damıtılmış ses demekti. Gündüz bütün sesler birbirine karışıp gürültüye dönerken, gece her ses kendi sadeliğiyle belirirdi. Çocukluğun şarkıları, ruhun iniltileri, baykuşun ötüşü. Gündüzün karmaşasında bunlar anlaşılmazdı. Acılar, özlemler de öyle. İnsan geceleyin kendisiyle yalnız kaldığında anlardı saf sızıyı. Erguvan ağacının yanındaki pınarın sesi karanlıkta eski ağıtları çağrıştırabilir, yıllar önce yiten sevgilinin hüznü kalbi sarabilirdi. Gündüz o yükleri taşımak kolay, insan gerçekten yalnız olduğuna geceleri inanabilirdi.
Sayfa 11Kitabı okudu
"Biz kutuplara benziyoruz," dedi büyükanne. " Yoksulluğumuz hiç değişmiyor. Keşke dört mevsim gibi yer değiştirseydi zenginler ve yoksullar. Böyle bir adalet fena olmazdı."
Sayfa 106Kitabı okudu
İnsan, iradesiyle gelmediği bu dünyada kendi varlığını keşfetmekle değil var etmekle yükümlüydü.
Sayfa 96Kitabı okudu
"Geçmişimiz artık erişemeyeceğimiz uzaklıktadır. Onun yerine yarını düşünmeliyiz."
Sayfa 28Kitabı okudu
Ben insanın sadece bir kez ölmediğini söyleyenlere katılıyorum. Ne zaman bir yakınımız, dostumuz ya da tanıdığımız ölse onunla birlikte içimizde ona ayırdığımız parçamız da ölür. Günler geçtikçe ölümler devam eder. Ve bizim içimizden eksilen parçalar da çoğalır. Böylece ölümün kapladığı alan büyür...
Sayfa 235Kitabı okudu
İnsan gençken kendini bir bütüne, insanlığın temel ilkelerine bağlı hissetmez, insan gençken bir sürü şey dener çünkü hayat bir genel prova gibi algılanır, perde gerçekten açıldığında değiştirilebilecek bir prova gibi. Ama gün gelir perdenin her daim açık olduğu kafasına dank eder. Sahnelenen, oyunun kendisidir.
Sayfa 217 - sirenKitabı okudu
Bazı şeyleri de bilinçli olarak öğrenmemeyi seçiyor olabilir miyiz acaba?
Sayfa 179Kitabı okudu
Huzur... yoksun kalındığında değeri anlaşılan her değerden daha değerli olan değer.
Sayfa 168Kitabı yarım bıraktı
Bazen hayatın sizi getirdiği yer nedeniyle yapacaklarınızı kestirir, bilirsiniz ama bu onları istediğiniz manasına da gelmez.
Sayfa 58Kitabı yarım bıraktı
İnsan düşünürken de mekân değiştiriyor bir bakıma.
Sayfa 32Kitabı yarım bıraktı
İnsanlar neden hayatlarında olmasına alıştıkları insanlara yarım cümleler kurmaktan imtina etmezler.
Sayfa 10Kitabı yarım bıraktı