Zeyneb Yılmaz
@sizofrenikzeynep
Hiç bir şey ve her şey bir zarfın içinde usulca kayboldular. Oysa zaman, gerçekleri ile gözümüzün önünde sert rüzgar gibi yüzümüze çarpıyordu.
Fotoğrafçılık ve Kameramanlık
İstanbul
İstanbul, 4 Ağustos 1995
370 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hayat başımıza gelenlerle değil, bunlardan sonra ne yaptığımızla, nasıl yol aldığımızla ilgiliydi.
Sayfa 270 - Ren KitapKitabı okudu
Hani bazı anlar vardır. Karanlık gecede yanan bir çakmak ateşinin ansızın ortada belirip manzarayı değiştirmesi gibi.
Sayfa 233 - Ren KitapKitabı okudu
Yaşadığın anı anlayabilmek için zor günlere ihtiyacın var. O zor günlerden çıkmaya da öyle.
Sayfa 220 - Ren KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan, iyiliği için her şeyi yapacağı biri tarafından bu kadar değersizleştirilince nasıl üzülmezdi?
Sayfa 21 - Ren KitapKitabı okudu
Babam her zaman "Hayat ufak adımlardan oluşur," derdi. "Değişimler birdenbire gerçekleşmez, hedef ve isteklerini adımlara bölmeli, her adımda inancını koruyarak ilerlemelisin. Sonunda dönüp baktığında bir değişim yaratmayacağını düşündüğün tüm o adımların, değişimin kendisi olduğunu görürsün."
Sayfa 7 - Ren KitapKitabı okudu
Tabiat bir çerçeve, bir sahnedir.
Sayfa 207 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
En büyük meselemiz budur; mazi ile nerede ve nasıl bağlanacağız, hepimiz bir şuur ve benlik buhranının çocuklarıyız, hepimiz Hamlet'ten daha keskin bir "olmak veya olmamak" dâvası içinde yaşıyoruz. Onu benimsedikçe hayatımıza ve eserimize daha yakından sahip olacağız. Belki de sadece aramak ve bütün kapıları çalmak kâfidir.
Sayfa 206 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Niçin geçmiş zaman bizi bir kuyu gibi çekiyor?
Sayfa 204 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Sultanahmet'in içi bütün bir mavi bahar rüyasıdır. Pek az mimarî, ışığı bu kadar lezzetle dokur.
Sayfa 141 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Bugün hayatımızın bir tarafı tiyatro gardoplarına benziyor.
Sayfa 131 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Çalışan insan kendi varlığında hüküm süren bir âhengi bütün kainata nakleder.
Sayfa 60 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
İnsan ömrü, unutmanın şerbetine yiyecek kadar muhtaç.
Sayfa 58 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
İnsan kaderinin büyük taraflarından biri de, bugün attığı adımın kendisini nereye götüreceğini bilmemesidir.
Sayfa 50 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Hemen herkesin yalnız kendisinin anlatabileceği bir hikâyesi vardı. Hemen herkes birkaç kişiye ağlıyor ve âkıbetini hâlâ bilmediği bir sevdiğini bekliyordu.
Sayfa 32 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Ancak sevdiğimiz şeyler bizimle beraber değişirler ve değiştikleri için de hayatımızın bir zenginliği olarak bizimle beraber yaşarlar.
Sayfa 11 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu