Bazen hayat yorar insanı,
Şarkılar yorar,
Beklemek yorar,
Özlemek yorar,
Affetmek yorar,
Hoş görmek yorar,
Boş vermek bile yorar,
Ve insan susar,
Her şeye, herkese rağmen,
Elinden gelen tek şeyi yapar,
Bağıra bağıra susar …
Dinleyelim dağ basında figanı
Görelim ne demiş o Leylâ Leylâ
İkimiz de oturalım diz dize
Bir de hu çekelim hu Leylâ LeylâFelek çakmağını üstüme çaktı
Beni bir onulmaz derde bıraktı
Vücudum şehrini odlara yaktı
Yandım ateşine su Leylâ LeylâFelek kemendini eyledi çengel
Yare varam diyom koymuyor engel
Ölürsem sevdiğim üstüme sen gel
Çeşmin yaşı ile yu Leylâ LeylâDaim dilimizde Hakk'ın kelâmı
Uğra dost yanına eyle selâmı
İsmini sorarsan Emrah gulamı
Daim aklımızda o Leylâ Leylâ
Neresi benim yerim bilmiyorum.
Nerede durmalıyım, nereye gitmeliyim bilmiyorum.
Sanki herkesin bir yeri varmış, herkes sığmış şu dünyaya da bir ben ait olduğum yeri bulamamışım.
Bir ben şu koskoca dünyaya sığamamışım...