“Uğruna yaşayacağım bir şeyler istiyordum ama hiçbir şey yoktu. Boş ve anlamsız bir hayattı benimki. İçimin çekildiğini hissediyordum; bulamayacağım bir şeyi arıyor, tutamayacağım bir şeye uzanıyor gibiydim.”
Sayfa 103Kitabı okuyor
“Müzik bana yeni bir dünyanın kapılarını açmıştı. Parlak ve güzel bir dünyaydı bu; bazen keyifli ve gürültülü, çoğu zaman düşünceli ve hüzünlü.”
Sayfa 93Kitabı okuyor
“Hayallerim, gerçekleştiremeyeceğim kadar büyüktü.”
“Karnımızı doyurmak, zihinlerimizi doyurmaktan daha önemli bir işti.”
“Hayal kırıklığıyla sonuçlanan çabalar ve küçük dar düşünceler dışında hiçbir şeyim kalmamıştı.”
“Artık çocuk olmadığımı biliyordum ama yetişkin de değildim. Çocukluğun neşeli umursamazlığı ve yetişkinliği acısı ile hayal kırıklığı arasında asılı kalmıştım. Eskisi gibi umursamaz ve mutlu olmak istiyordum; ama çocukluğun sona erdiğini biliyordum. O gün arka bahçede bir çocuk bana acıma bakışı fırlattığında, geleceğimin umutsuzluğunu ve belirsizliğini görmüştüm.”
“Kırık bir kalp, sakat bir vücuttan çok daha acı verir.”
Bunun bir şekilde yaşanması gerekiyordu. Yaşandı,beni mutsuz etti,bir dönem acı verdi,fakat sonunda kendi içimde daha güçlü olmamı sağladı .
Sayfa 144Kitabı okuyor
Hayat, onun için kendi 'sakatlığının' ve kendi duygusal acısının sadece bir yansıması oluyordu.
Sayfa 163 - Nemesis KitapKitabı okudu
Kimi zaman zihinlerimiz, çarpık kollarımız ve bacaklarıöızdan daha çok ilgiye ihtiyaç duyuyordu.
Sayfa 163 - Nemesis KitapKitabı okudu
"Ben fark edilen biri olmak istemiyordum, diğer insanlar gibi sıradan olmak istiyordum."
Sayfa 88 - Nemesis KitapKitabı okudu
"Artık ağlamıyordum, gözyaşlarının verdiği rahatlığı bile yaşamıyordum. Bütün acım içimdeydi."
Sayfa 82Kitabı okuyor
“Yazmak, ölümsüzleştirebilir ama sesin yaptığı gibi iki insan arasındaki boşluğu kapatan bir köprü kuramaz.”
Sayfa 164Kitabı okudu
“Yine de geçmiş yalan söylemez, geçmiş değiştirilemez…”
Sayfa 149Kitabı okudu