güneş kuşu
@sole_
16 Aralık
34 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bu gezegendeki insanlar çok çalışırlardı. On beş yaşına kadar herkes eğitim alır çalışmaya başlardı. En önemli eğitim itaat etmeleri üzerineydi. Fazla düşünüp sorgulamak yasaktı.
Olur da yaptığın işi veya yönetenleri sorgular, itaatsizlik edersen uzaklardaki Yuva'ya sürgün edilir, orada kokozluk içinde ömrünü
204 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Sende göklere çıkartılan bir şey için beni yerden yere vururlar. Caesar'a hayranlık duyan, Catilina'yı suçlar
Çünkü aşk bir ağaç gibidir: Kendiliğinden yetişir, kökleriyle tüm benliğimizin derinliklerini sarar ve yıkıntı halindeki bir yürekte yeşermeye devam eder. Bu tutkunun ne kadar körse, o kadar inatçı oluşunu açıklamak mümkün değildir. Kendi içinde tutarlı olmadığında daha da güçlüdür.
Özellikle Ortaçağ'da halkın toplum içindeki yeri, çocuğun aile içindeki konumuna benziyordu. Cahilliği, ahlâkî ve entelektüel geriliği nedeniyle buna çocukluk çağı da denebilir ve : Bu çağ acımasızdır.
... başka bir bilgine iltifat eden bir bilginin ağzı, içine zehir katılmış bir bal kavanozudur.
Bir Şehri Dinlemek
Genellikle Paris'ten gündüz yayılan uğultu şehrin konuşmasıdır; geceleri ise şehir soluk alıp verir, burada ise şehir şarkı söylemektedir. Bu yüzden, bu çanlar orkestrasına kulak verin; yarım milyon insanın mırıltısının üzerine nehrin ezeli yakınmasını, rüzgârın hiç durmayan esintisini, ufkun tepeleri üzerinde org büfeleri gibi kurulmuş dört ormanın uzaktan gelen ağırbaşlı şarkılarını yayın, tıpkı ara renklerde olduğu gibi, tüm boğuk ve tiz sesleri kısın ve dünyada çan seslerinin bu uğultusundan, bu müzik şöleninden, üç yüz ayak yüksekliğinde kulelerde on binlerce sesin hep bir ağızdan söylediği şarkıdan, artık sadece bir orkestraya dönüşmüş olan bu şehirden, bir fırtınanın gürültüsünü yansıtan bu senfoniden daha zengin, daha keyifli, daha görkemli, daha göz kamaştırıcı bir şey olup olmadığını söyleyin.
Bir neslin bir sonrakine geçirdiği gizli sinyal başka bir kılığa sokulmuş haliyle tiksinmeydi, nefretti, umutsuzluktu.
Her şeye rağmen yaşamın günleri birbiri ardına eklemek için kendine has bir yolu vardı.
Kendini çok genç, ama aynı zamanda kelimelerle ifade edilemeyecek kadar ihtiyarlamış hissediyordu.
İnsanların gözünde, oraya buraya savruluşta, uzun ve yorucu yürüyüşte; bağırışlarda ve curcunada; arabaların, motorlu araçların, omnibüslerin, kamyonetlerin, insandan reklam panolarının, bandoların, mekanik kollu müzik kutusu çalanların gelip geçişlerinde, başının üzerindeki uçağın tıngırtısında, uzaklardan gelen sesinde ve muzafferiyetinde sevdiği şey buydu işte; hayattı, Londra'ydı, haziranın o anıydı.
Peki, hakiki edebiyatla uğraşanlar neden popüler edebiyatı mesele edinirler? En önemli nedeni, hakiki edebiyatın popüler edebiyatın egemenliğine boyun eğerek yok olacağı korkusudur: Yayıncılar gitgide sadece popüler edebiyat ürünlerini yayımlayacak, edebî yazarlar da edebî çizgilerini piyasanın talepleri doğrultusunda şekillendirerek popüler edebiyat yazarlarına dönüşecek ve her şey piyasanın koşullarında tükenip gidecektir.
