Zaman yutan ve güç isteyen ev işleri ve buna bağlı olan insan-bakma-işi tamamen dışarda çalışma "spotlight"inde bulunan varlığımıza göre resmen iş değil bile.
Ev işleri daha çok "boş zaman" kategorisinde ele alınıyor. Alış-veriş yapmak, yemek yapmak, temizlik yapmak, bulaşık ve çamaşır yıkamak, ütülemek, ortalığı toparlamak, vs gibi ev işleri - ve böylece kendine ve başkalarına bakmak - hiçbirşeydir, genelde bedavadır. Bu durumda devreye öz kaynak olan kadın giriyor; sonsuzca tüketilebilen, hiç tükenmeyen, ve pek anılmaya değmeyen.
Bu tür boş zaman işleri - eğer bir işten bahsedilecekse - görüntüye göre herkes tarafından yapilabilir, az kalifiye eleman işi değil, hiçbir kalifiyesi olmayanların yapabilecekleri işlerdir. Basitçe bilhassa dişi insanların "kanında" olan birşey. Bir "ev kadını" buna göre önemsizliğin eşanlamlısıdır, genel anlamda ilericilikle bağdaştırılamaz, çünkü hiçbir kalifiye şablonuna uymaz.
Grandiose people are generally big talkers. They take credit for anything that is even tangential to their work; they invent past successes. They talk of their prescience, how they foresaw certain trends or predicted certain events, none of which can be verified. All such talk should make you doubly dubious. If people in the public eye suddenly say something that gets them into trouble for being insensitive, you can ascribe that to their potent grandiosity. They are so attuned to their own great opinions that they assume everyone else will interpret them in the right spirit and agree with them.
Higher grandiose types generally display low levels of empathy. They are not good listeners. When the attention is not on them, they have a faraway look in their eyes and their fingers twitch with impatience. Only when the spotlight is on them do they become animated. They tend to see people as extensions of themselves—tools to be used in their schemes, sources of attention. Finally, they exhibit nonverbal behavior that can only be described as grandiose. Their gestures are big and dramatic. At a meeting, they take up a lot of personal space. Their voice tends to be louder than others, and they speak at a fast pace, giving no one else time to interrupt.
Sayfa 309Kitabı okudu
“Don’t ever smile if you don’t want to,” she said, and Hannah, half-blinded by the spotlight of Lydia’s whole attention, nodded. “Remember that.”
Sayfa 261Kitabı okudu
Spotlight
İster davranış isterse kişisel bakım ya da kıyafet ile ilgili olsun, eğer bir şey göze çarpıyorsa, bu genellikle önemlidir.
I want a clean world. I want to own tomorrow. I want evolution, devolution, and revolution. I want to move our kind from the fringes of the slipstream to the higher ground of the mainstream. You people are underground. That’s wrong. We need to take the spotlight and shine. Front and center. You people have been so far underground for so long you’ve lost the use of your eyes.
Sayfa 404Kitabı okudu
It was a pretty good strategy for most social situations: show up, fall back, let somebody else break the ice and take the spotlight. Somebody else always would. Extroverts were nothing if not dependable.
Sayfa 31Kitabı okudu
"Rahipler ve papazlar, kiliselerini doldurmak için bugün kullandıkları araçları yüz yıl önce kullansaydı, sapkınlıkla suçlanırdı, şeytanlar diye adlandırılırdı, hep işkence edilirdi, kesinlikle tereddütsüz aforoz edilirdi."
Sizlere" Not": Spotlight filmini kesinlikle izleyin...
Sayfa 33 - 6:45 Yayın, 2.Baskı, KadıköyKitabı okudu
