Cicero’ya ait okuduğum ilk kitap. İnce olması ve yalın bir anlatıma sahip olması sebebiyle başlangıç için uygun buldum kitabı. Maksadım içerikten çok, her zaman olduğu gibi yazarı tanımaktı. Öyle ki, şu izlenimlerimi diğer okurlarla paylaşmak istedim. Erdem, fazilet, sevgi ve tutarlılık üzerine durmuş kitapta Cicero. Eminim diğer eserlerinde de bu kavramlara yer vermiştir.
Dostlarına değer veren ve karşılığında muhakkak değer görmeyi bekleyen; söz sahibi; bilgin olmasının yanı sıra erdem ve faziletle kuşatılmayı isteyen iyi bir insan. Sanıyorum sevdiğim ve kendimden bir parça ya da müşterek tamın parçaları diye adlandırdığım bağlardan birini Cicero ile de kurmak üzereyim. Kendisinin bir dönem avukat olması aramızdaki yakınlığı da arttırıyor.
Kitabın son sayfalarında 35 yaşıma varmadan Latince edinmeyi kendi hayatıma borç bildiğimi ve böyle müthiş bir hedefi kaydettiğimi kesinleştirdim. Cümlelerin ardındaki ya da derinliğindeki fikirleri anlamak hiç zor olmadı. İsterdim ki yanımdaki dostlarımdan biri olsun ve kalktığımda bir saat önce oturduğum sandalyedeki ben ile aynı olmayayım. Eminim böylesine bir konuşma geçerdi aramızda ve hayat ile kurduğum anlam daha sıkı olurdu.
Diğer cümlelerinde görüşmek üzere.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
