O zaman Suat'ın gözleri o şefkat dolu bakışını kaybetmeksizin Necip'e döndü ve bu bakış o kadar derin, sıcak bir sevgiyle nemliydi ki Necip ruhu eriyor zannetti, bir saniye mesut bir helecanla titredi. Evet, böyle bir bakışla insan dünyanın öbür ucuna gider, diye düşündü; çöllere gider, dağlara gider...