Tess
@tessderler
Kitap ruhun ilacıdır
164 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Korku duygusu geçiciydi. İnsan bir gün korkar, ertesi gün unutur, hayatın ayrıntılarına dalar ve kahkahalarla gülebilirdi.
Sayfa 119 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
"Zaten bir yerde kötülük varsa, oradaki herkes biraz suçludur"
Sayfa 111 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
O sırada gerçekten de sızlıyordu yüreğim. Sanki ne kadar ciddi ve ağır olursa olsun konuştuğumuz her şey önemsizdi, onun yüzüne bakmak ve sesini duymak için yaşadığımı hissediyordum. Güzel miydi? Evet, güzel olmasına güzeldi ama bu o kadar önemsiz bir ayrıntıydı ki benim için. Başına bir şey gelse, yüzü değişse, hatta çirkinleşse bile ona olan duygularım değişmezdi. Güzellikten çok daha farklı bir şeydi beni ona vurgun kılan. Anlatılmaz, dile söze gelmez bir şey; bir hava, bir tavır, sesindeki ince bir kırılma, dudaklarının kıyısındaki hafif bir gölgelenme, gülerken çenesinde oluşan küçük çukur... Bunların hepsi, hepsi çok güzel şeylerdi. Daha da önemlisi, adeta ruh ikiziydik. Ömür boyu içinden çıkılmayan, her anın lezzetiyle dolup taşan bir sığınaktı, birbirimizde bulduğumuz.
Sayfa 110 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bana göre sorun basitti: Bu dünyada iyiler ve kötüler vardı. Kimin neye göre iyi ya da kötü olduğunu bilmiyordum ama durum açıktı işte.
Sayfa 107 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Biz insanlar, sınırlarımızı bilmeden kendi aklımızı beğeniyoruz, öğrenmiyoruz, akıllanmıyoruz. Her şeyi anladığımız zaman da genellikle iş işten geçmiş oluyor.
Sayfa 105 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Ve içimde bir şeyin kırıldığını hissettim. Hem de bir daha onarılamayacak biçimde.
Sayfa 105 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Ayrılıklar, hüzünler, acı anılar o kadar da yabancı değildi bize. Geçip giden yıllar, saçlara düşen aklar, anlatılamayan duygular... Ağıt bile çalınıyordu bazen. Ama çok seyrekti böyle hüzünlü parçalar. O akşam çalınan müzik teki çığlık ifadesini, yürek paralayan dehşet anlatımını ise ilk kez duyuyorduk.
Sayfa 105 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
"Kim bilir. İnsan yüreği çok karanlık, çok karmaşık."
Sayfa 104Kitabı okudu
"Evet, yürekleri nasır bağlamış bu insanların."
Sayfa 104 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
"Gidelim buradan!" dedi. "Artık burası ada değil, bir toplama kampı!"
"Nereye gidebiliriz ki!" dedim. "Artık her yer kamp. Hem burada martı öldürülüyorsa, orada da insan öldürülüyor.
Sayfa 96 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Bir kere Platon'da bilgeler üstüne bir cümle okumuştum. Galiba bir bilgenin, halkı yağmur gelecek diye uyardığını ama kendisini dinlemedikleri zaman o ahmaklarla birlikte ıslanmak zorunda olmadığını, evine girip rahatça oturabileceğini yazıyordu.
Sayfa 92 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
"Ama halk..." diyecek oldum.
"Halk dediğin değişken bir şeydir" dedi. "Bugün böyle davranır, yarın tam tersini yapar. Teşvik ve tehdide bağlı..."
Sayfa 91 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Yani önce cehennem gösterilmişti, şimdi ise sıra cenneti göstermeye gelmişti.
Sayfa 75 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
"Hayattan öğrendiğim bir şey var. Her yerde kötülük çok kuvvetli ve zor yeniliyor. İyilik daha zayıf kalıyor."
Sayfa 66 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu
Hayaller sadece avunmak, çaresizlik duygumu kısa bir süreliğine dindirmek içindi.
Sayfa 62 - Doğan Kitap, 201. BaskıKitabı okudu