Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Ceren
Ceren
@thebaltacii
Manisa
İzmir
84 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Frida daha çocukken yaşıtlarından, kardeşlerinden çok farklıdır. Asi ruhlu, neşeli, özgürlüğüne düşkün Frida.. Bu günleri çok uzun sürmedi 6 yaşında geçirdiği çocuk felci ile sağ bacağı diğerine göre daha kısa ve ince kaldı. Bir süre yataktan çıkamaz oldu ve bu süreçte yattığı yerden resim çizmeye başladı. Tanrı'nın ona neden bunu yaptığını anlayamıyordu kendi içinde sorguluyor fakat yaşamaktan da vazgeçmiyordu.
Yaşarken ünlü olmuş, resimlerinin çoğu satılmış nadir yazarlarımızdan biridir. En azından bu konuda Tanrı ona iyi davranmış ve kendisini tanıyabilmişiz. Yazarımız Kahlo'nun iç dünyasını çok güzel yansıtmış. Kitabın önsözünde yazar "Ben Frida olsaydım(?)" şeklinde düşünerek kendi yorumuyla yazdığını söylemiş. Beklediğim içerik bu şekilde değildi, yine de kitaba bir şans vermek istedim. Fakat ilerleyen sayfalarda Frida Kahlo'nun yazdığı bir mektuptan bahsedip sonra kitaplarında alıntı kullanmadığını söyleyerekten kendi yorumuyla anlatıyor. Güzel miydi evet ama yine de yorumdan ziyade alıntının konulmasını tercih ederdim. Bazı yazım hataları özellikle bazı cümlelerde özne yüklem uyuşmazlığı vardı. Okumaya engel değil tabi ki sadece arada beni rahatsız etti. Çoğu sayfa görsellerden oluşuyordu, bunu sevdim. Aynı zamanda Kahlo'nun hayatı, yaşadıkları bir yana anne babasından arkadaşlarından ilişkilerinden de bahsediliyor. Kendi hayatı ile ilgili az çok bilgim vardı fakat hayatında yer edinmiş kişilere de değinilmesi çok güzel olmuş.
Çok duymama rağmen küçükken ısrarla okumayı ertelediğim bir kitaptı. Başlarken biraz da ön yargım vardı fakat ne geç ne de erken okumuşum. Her yaşa farklı şekilde hitap edebilmeye müsait. Zeze ruhunuza öyle işliyor ki gözyaşlarıza hakim olamıyorsunuz. Zeze'nin duyguları yaşadıkları birebir size de geçiyor. Çok değerli bir kitap oldu benim için.
1830lu yıllar ve günümüz arasında gidip gelerek yazılmış bir eser. Tıp alanındaki kurgusu büyüleyici. Kitabın sonuna yaklaştıkça gözlerim dolu dolu okudum. Rose ve Marshall'ın bağlılıkları göz yaşartıcı. Wendell çok iyi bir arkadaş. Bu üç karakteri çok sevdim ve sanirim kitabın gerçeklik payı da var son sayfasında yazarın notundan bunu çıkarabiliriz.
Okur Takip Önerileri
Beklentimin altında bir kitaptı. Gerek olmadığı halde çok fazla betimleme içeren bir eser bu da okurken insanı sıkabiliyor bir süre kitabı elime dahi alasım gelmedi. Konusu güzel kısaca değinecek olursam üç çocuklu evli bir kadın olan Filiz kocası Bedri tarafından hor görülüp itilmesiyle mutsuz bir evlilik sürdürmekte bu mutsuzluğu da kabullenmiş görünüyorken kocasının devrimci arkadaşı Selim ile tanışıyor. Aynı zamanda kendisinin de inanamadığı, ayıpladığı, kabullenemediği duygular ile tanışıyor. Ve hikaye tam olarak burada başlıyor ama dediğim gibi betimlemeler okurken yoruyor ve sonu da beklemediğiniz bir yerde bitiyor.
Stefan Zweig'in diğer kitapları gibi bu da çok başarılı bir çırpıda bitirebileceginiz sürükleyici bir eser. Sonunu böyle tahmin etmemistim hatta kitabı okurken ismi aklımdan çıkmış hiç bağlantı kurmaya çalışmamıştım. Kitabı okurken rahatsız olduğum birkaç kısım oldu. Schramek karakterine ve tavırlarına uyuz olmadım diyemeyecegim. Ne yazık ki gerçek hayatta da bu karakterde insanlar var. Onun dışında Berger'in bazı bastırılmış duyguları. Küçük kızı önce kendi kız kardeşine benzetmesi, onun yerine koyup ona öyle yaklaşması sonrasında ise cinsel bir istekle yaklasmasi, arzulamasi, öpmek istemesi... Kitabın yazıldığı zamanları düşünürsek normal karşılanabilir ama bu dönemde bir sürü çocuk tecavüzleri, tacizleri, evlendirilmeleri her akşam haberlerde görüp dinlediğimiz için okurken insanı ister istemez rahatsız ediyor. Berger'in bunalım döneminden çıkıp ne istediğini anlamasina ve bulmasına sevindim. İçinde bulunduğu durum onu intihara bile sürükleyecekti belki de beklemediği bir anda değişim oldu. Kitabın sonlarına doğru ise şu cümle çok güzeldi.
"Çocuksu tavırlarından mustarip olmuştu ve şimdi bir çocuk hastalığı yüzünden ölüp gidecekti. Ne kadar ironikti."
Benim beklentimin biraz altında kaldı. Kitap hakkında çok fazla olumlu yorum ve beğeni duyduğumdan sanırım. Yer yer sıkıldığım kısımlar oldu. Bir iki şaşırdığım yerler oldu onlarda da aşırı bir şaşkınlık yaşamadım. Sonunun da öyle bitmesini beklemezdim keşke birkaç sayfa daha uzasaydı. Tren kardan kurtuldu mu sonraki durağa vardiklarinda ne oldu vs bunlari merak ettim filmini de izleyeceğim belki eksiklik giderilmiş olur. Onun dışında başarılı bir eser yazarın okuduğum ilk kitabıydı diğer kitaplarını da okuyacağım.
Not: Filmini izledim kafamda oturtamadığım kısımlar netleşti. Filmini de kesinlikle tavsiye ederim.
İlk kitabı kadar sürükleyici değil. Şehir dışına çıkışımla birlikte kitaba biraz ara vermistim sonrasindaysa iki ayda sonunu zar zor getirebildim. Finali de ilk kitabı -Piyon- kadar merak uyandırmıyor
"Sana kendini çaresiz ve değersiz hissettiren narsislerle bir ömür geçer mi?"
Geçmez arkadaşım geçmez. Okumadıysan bu kitabı oku, daha çok farkına var.
Hakan Mengüç'ün okuduğum ilk kitabı annemin tavsiyesi üzerine okumuştum. Daha ilk sayfalarından ilgimi çekti ve sonra YouTube'dan narsistler üzerine olan birkaç videosunu izledim. Diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
Kendimizden ve çevremizde gördüğümüz insanlardan parçalar, izler taşıyan bir kitap. Hikaye şeklinde anlatılıp sonra durum değerlendirmesi şeklinde açıklaması çok hoşuma gitti. Çevrenizdeki kişileri de daha iyi anlayabiliyorsunuz. Kitap sizi düşündürüyor. Kendinizi de sorguluyorsunuz aynı zamanda.
"Sen olsan seni sever miydin?"
Herkesin kendisine sorması gereken bir soru bence. "Neden, niye, niçin?" soruları hep karşı taraftan cevap beklemek yerine kendimize de yöneltmeliyiz. Bakalım cevaplayabiliyor muyuz?
Tabii kitabı sadece okuyup, anlayıp, bitirmekle olmuyor. Hayatımızda da uygulamaya koymalıyız. Bu insanları fark ettiğimizde onlar hayat enerjimizi sömürmeden önce biz onları hayatımızdan bir an evvel çıkarmalıyız.
Piyon'u ikinciye okuyorum. İlk okuduğumda lisedeydim yeni çıkmıştı kitap fuarından almış ve birkaç gün içinde bitirmiştim, çok hoşuma gitmişti. İkinci kitabını okuyamadığımdan rafımda yarım bir şekilde duruyordu. İlk okuduğumda çok şaşırdığım yerler oluyordu ve bu beni daha çok okumaya itiyordu fakat ikinci okuyuşumda böyle olmadı yine de sürükleyici bir kitap hemen bitirdim ve devamını merak ediyorum ikinci kitabını aldım onu da yakında okurum. Kitabın konusunu ve başlarını Uyumsuz'a benzetmiştim çok az benzerlikleri var, tamamen farklılar.
Stefan Zweig.. Yine tek kelimeyle harika denenebilecek bir eser..
Satranç kitabını üçüncüye okuyorum her okuyuşumda ilk okuyuşumdaki gibi o duyguları yaşıyorum. Kitabın içine giriyorsunuz ki tüm eserleri çok güzeldir Zweig'in. Bir tane beğenmediğim veyatta sıkıldığım bir kitabı olmadı bugüne kadar aksine üzerinden vakit geçtikçe kendini yeniden okutan eserler kısa ve akıcı oluşu da etkili tabii bir solukta okuyabiliyorsunuz.
Hala kitabın etkisindeyim. Ne zamandır kitaplığımda okunmayı bekliyordu. İyi ki okumuşum.
Başlarda sakin bir şekilde ilerliyor olsa da kitapta sürekli değindiği gibi "merak" sizi okumaya itiyor. Evet, kitabın isminden de anlaşıldığı üzere kardeşinin hikayesini merak ediyorsunuz ve hiç tahmin etmediğiniz kapılara, sonuçlara çıkıyorsunuz. Okurken sürekli tahminde, yorumda bulunuyorsunuz. Acaba bu meşhur hikaye ne? Sürekli yarım kalan bu hikâye ne ile ilgili? Kitap sürekli sizi şaşırtmaya devam ediyor yer yer duygulanıyorsunuz. Bir noktadan sonra her sayfayı gözlerim dolu sekilde okudum kitap bittiğinde ise bir boşluğa düştüm ve düşünmeye başladım. Çok başarılı bir eser. Livaneli'nin okuduğum ilk kitabıydı. Ama asla son değil bir numaralı yazarlarımdan artık kendisi. Diğer kitaplarını da alıp okumayı sabırsızlıkla bekliyorum.
Polisiye romanları çok severim. Kitabı almadan önce yorumlarını okumuş, araştırmıştım. Genel olarak olumluydu fakat beklentimin çok altındaydı akıcı bir anlatım kesinlikle yok zar zor sonunu getirebildim. Bazı karşılıklı konuşmalar benim açımdan basitti okurken gerilim hiç hissettmedim diyebilirim hatta bir sonraki olacak şeyleri okurken tahmin edebiliyorsunuz. Ne yazık ki beni şaşırtan bir noktası olmadı. Kötü bir kitap asla değil beklentinizi yüksek tutmamak suretiyle okuyabilirsiniz.
