Elif
@toskae1
dalgın ölü
Öğrenci
19 Şubat
19 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
“ Zaten geceleri sağır olur insanlar. Gündüz gördüklerini görmezler, duyduklarini duymazlar. Gecenin vahşiliği doğaldır, görmezden gelinir. Yadırganmaz. Benim de uyumam gerekiyordu. En son ne zaman gözlerimi kapattım hatırlamıyorum. Kendime geldiğimde sabah olmuştu, hep olurdu zaten.”
Sayfa 75 - DK yayınlarıKitabı okuyor
“Kendimi bilmeyi bıraktım. Ölümü bilmek ve anlayabilmek bile daha kolay. Yanıtı olmayan bir soru olarak geldim dünyaya. Ve sorusu olmayan bir yanıt gibi de gidiyorum.”
Sayfa 70 - DK yayınlarıKitabı okuyor
“Söylenen binlerce kelime arasında hissederek telaffuz edilenleri seçip alabiliyorduk çünkü. Hissederek söylenenler yalnız gelmezler. Önlerinde ve arkalarında bir sürü anlamsız cümle olur. Önemli olan hepsini elekten geçirip doğru olanları bulmaktır. Geriye sadece hareketler kalır davranışlar harcanan kelimeler dışında kalan her şeydir. İnsanlık denilen yaratıklar tarihi söylenmeyen her şeydir. Akıllarda uçuşan bütün kavramlardır. Dile getirilemeyen nefretten büyüğü yoktur. Dile getirilemeyen aşk gibisi yoktur.”
Sayfa 68 - DK yayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
“Onu kurtaracağımı düşünüyordu. Ama kim kimi kurtarabilmişti şimdiye kadar? Beni kim kurtaracaktı? Kurtuluş dedim. Ankara’da bir mahalle, fazlası değil. Belki bir de Bob Marley’in en iyi şarkısı. Daha fazla düşünmeye gerek yok. Adı her yerde kendisi yok! Kurtulmaya gelmiyoruz bu dünyaya. Daha da saplanmak için buradayız. Dibine kadar. Onun için çürüyor bedenlerimiz ölünce. Mısırlılar uğraşmış efendileri kurtulsun diye. Ama nafile çaresi yok. Kurtuluşu beklemek yararsız. Gelmez çünkü kontenjan dolmuş. Biz daha çok kötülüğün sınırlarını zorluyoruz. Ne kadar iğrenç olabileceğimizi araştırıyoruz. Kinyas ve ben bir deneyim parçalarıyız. İnsanoğlunun çekebileceği acı ve yapabileceği tiksinti veren davranışların sınırlarını saptamak için yapılan bir deney. Belki de bu yazılanlar da yapılan deneyin raporudur. Sonuçsa sınır olmadığıdır. Tek sınır nefesin alınıp veremediği noktadır. O seviyeye gelene dek ne kadar acı çekersen ne kadar kötülük yaparsan seninle sınırın budur.”
Sayfa 67 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.''
Sayfa 51 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Uyumadan dinlenmeyi çok küçük yaşlarda keşfettim.''
Sayfa 49 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Terk ettim okulu. Belki hala bir yerlerde kayıtlarım duruyordur ve yoklama kağıtlarına yok yazılıyorumdur. Ve belki de benim için söylenecek en yerinde kelimedir. Ben yokum! En azından yokmuşum gibi dönsün dünya diye nefesimi bile tutmuştum bir zamanlar.''
Sayfa 40 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''İnsanlar dedim fısıldayarak. Taşırlar insanları. Kundaktayken, tabuttayken. Hep taşıyacak birileri olur. Bazıları dostluktan, bazıları cepteki paradan, bazıları da içinde bulundukları sistem bir gün onlara da taşınma sırasının geleceğini söylediği için taşırlar insanı.''
Sayfa 39 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Madem ölmedik, yaşayalım o zaman dedik. Ölümsüzüm ben dedim. Ölene kadar.''
Sayfa 36 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Uykum geldi... Umarım sabaha ölmüş olurum.''
Sayfa 34 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Aynaya bakıp kendimi tanıyamamak, insanın kendi anılarını başkası yaşamış gibi anlatması, dünyanın kendisi dahil üzerindeki hiçbir şeye kayda değer bir varoluş nedeni bulamamak ve zihnin bedenden binlerce kilometre uzakta olması o kadar korkunç ki!''
Sayfa 29 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim.''
Sayfa 26 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Geçmişe tükürüp geleceği çiğnedim.''
Sayfa 25 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Ben yeterince hissediyordum. Hatta bütün dünyaya yetecek kadar!..''
Sayfa 20 - DK yayınlarıKitabı okuyor
''Yoğunlaşma bazı sorularla başlıyordu. Yaradılışımı, geleceğimi, çevremi, insanların farklılığını, duyularımın çeşitliliğini sorguluyordum. Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım.''
Sayfa 20 - DK yayınlarıKitabı okuyor