Sabitlenmiş gönderi
Neresinde kaldığımı unutmayayım diye değil, tam da neresinde vazgeçtiğimi hatırlayayım diye sayfayı köşesinden katlayıp rafa kaldırıyorum, yani artık istemiyorum Osman.
İletişim Yayınları
Sevilirken, kendimize, sevdirmeye çalıştığımız zamanlardaki kadar bakmıyoruz çünkü hiç. Biri gelip bizi tezgâhtan alana kadar, bir manavın önlüğüne süre süre parlattığı elmalar gibi cilalayıp duruyoruz kendimizi. İlk ısırıktan sonra, ısırılan yerlerimizden kararmaya başlıyoruz ama.
Sayfa 21 - İletişim Yayınları
Allah'ından, kitabından bulsun kim kimin hayalini, neşesini çalıp gittiyse.
Sayfa 27 - İletişim Yayınları
Okur Takip Önerileri
Nereye gidersen git, aklını da, cesedini de yanında taşıyorsun. Kendini birine emanet edip, fırsattır deyip tüymedikçe bu alevli azaptan kurtulmanın yolu yok. Ölesiye bu canın içindesin çünkü.
Sayfa 24 - İletişim Yayınları
O mu daha uzak artık, yoksa lise yıllarım mı, diye geçirdim aklımdan. İkisi de dönmemecesine geçti gitti neticede.
Sayfa 23 - İletişim Yayınları
Demek ki insan, yaşıyorsa nasıl olsa iz bırakıyor, bir zeytincinin paslanmış tabelasında bile olsa. İlla birilerinin kalbini dağlamanın lüzumu yok iz bırakmak için demek ki.
Sayfa 22 - İletişim Yayınları
Tıraş olmak ne garip şey, her seferinde altından gençliğin çıkacakmış gibi kendi yüzünü kazıyorsun, fakat yine, biraz daha yaşlanmış halin kalıyor eline.
Sayfa 21 - İletişim Yayınları
Evde hiçbir şey yapmadan vakit geçirmenin tüm kaynaklarını tüketmiştim artık. Torunlarıma bile yetecek kadar sıkılmıştım. On yedi gündür ışıkları açmadan, açmışsam söndürmeden oturduğum evimde, küçülüp küçülüp sonunda tamamen kaybolmayı beklemiştim ama onu da beceremiyordum.
Sayfa 21 - İletişim Yayınları
%28 (37/128)
Her ne yapacaksan hakkını vereceksin, her neredeysen oraya ait olmayı becereceksin.
Sayfa 54 - Hep Kitap
Bir süredir biz kendimle epey kalabalığız. İçime ne zaman baksam orada vıcır vıcır kurtçuklar gibi kaynaşan adamlarımı, kadınlarımı, hayvanlarımı, meleklerimi ve şeytanlarımı görüp hemen gözlerimi kaçırıyorum. Eskiden, parçalarımı ayrıştırıp önüme koyamayacak kadar yekpareyken, kendimi kolayca yok sayabiliyordum. Fakat bu delik deşik halimin üstesinden gelmekte zorlanıyorum.
Sayfa 50 - Hep Kitap
Çocuklar bulunmak için saklanır, yakalanmak için kaçarlar.
Sayfa 30 - Hep Kitap
Bazen yalnızlık her şeyi öyle seyreltir ki, duru bir bakışla görüp seçiverir insan kendine benzeyeni. Sonra ona sarılır ve bir daha asla bırakmak istemez.
Sayfa 21 - Hep Kitap
İnsan yeterince uzun bakarsa, varlığını yutmaya talip olana bile kapılabiliyor. Kendini ona, onu kendine ait hissedip hücumunda teslimiyetçi erinçler bulabiliyor.
Sayfa 16 - Hep Kitap
İşin doğrusu oldum olası canım yanar ve galiba bu yüzden oldum olası yürümeyi severim. Ne zaman ruhum daralsa vururum kendimi yola. İçimdeki zehri ter gözeneklerimden atıp ferahlayana dek, gidebildiğim kadar giderim. Hani şu keyfi kaçtığında, yangın koluna asılır gibi, ''Ben çıkıp bir yürüyeyim'' diyen akortsuz tipler vardır ya, işte onlardan biriyim.
Sayfa 15 - Hep Kitap
272 syf.
8/10 puan verdi
