Tuğçe İrem Özkul
@tugceiirem
İki minik kalbin annesiyim
Hemşire
Van
22 Aralık
27 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hamileyken bedeninizin tekrar sadece size ait olmasından başka bir şey düşünemezsiniz; buna karşın doğumdan sonra en büyük parçanızın bir şekilde sizin dışınızda kaldığını, her türlü tehlikeye ve kaybolma olasılığına açık olduğunu fark eder ve hayatınızın geri kalanını da onu avutabilmek için size yakın olmasının yollarını buImakla harcarsınız. Anne olmanın ilginç yanıdır bu: Bebeğiniz olana dek bir bebeği ne kadar çok özlediğinizi fark etmezsinız.
İnsanların yok olup havaya karışmadığını, birini bulamıyorsanız sebebinin yanlış yere bakmaya yönlendirilmeniz olduğunu...
Sayfa 9Kitabı okuyor
"Ama gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı
zaman gerçeği görebilir... "
Sayfa 93Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Biliyor musun, insan üzgün olunca günbatımının tadına daha iyi varıyor.''
Sayfa 31Kitabı okudu
"Vereceğim sır çok basit: insan ancak yüreğiyle baktığı zaman doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görülmez."
Sayfa 84Kitabı okudu
"O zaman sen de kendini yargılarsın En gücü de budur zaten. Kendini yargılamak başkalarını yargılamaktan çok daha güçtür. Kendini yargılamayı başarabilirsen gerçek bir bilgesin demektir."
Sayfa 48Kitabı okudu
Bütün hayatım boyunca böyle olmuştu, istediklerim, artık onlara sahip olamayacağım zaman karşıma çıkıyordu.
Sayfa 57Kitabı okudu
-Ölünün arkasından böyle konuşma.
-Bu da dayanamadığım bir başka şey. Sırf öldü diye birinin aziz olup çıkması.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sesimizi çıkarmadan durduk. Ben, hayatımda hiç
görmediğim bu sevgiden bir kırıntı bile yitirmemek istiyordum. Yarım saatçik olsun böyle kalabilme uğruna yüz elli bademcik ameliyatına katlanabilirdim.
Sayfa 87Kitabı okudu
"Önemli olan, Zezé, hayatın güzel olduğunu ve yüreğimizde ısıttığımız bütün bu güzellikleri artırmak için, onların Tanrı tarafından bize verildiğini keşfetmen."
Sayfa 70Kitabı okudu
"Seninki, Zezé, hüzünlü bir güneş. Yağmur yerine
gözyaşlarıyla çevrili bir güneş. Olanca yeteneğini ve gücünü keşfetmemiş bir güneş. Senin tüm anlarını henüz güzelleştirmemiş bir güneş. Küçük, bir parça da mızmız bir güneş."
Sayfa 70Kitabı okudu
Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi.
Sayfa 184Kitabı okudu
"Daha çok anlat,"dedim.
Hoşuna gidiyor mu?"
"Çok. Elimden gelse, seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum."
"Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?"
"Gider gibi yaparız"
Sayfa 172Kitabı okudu
"Ne diyorsun sen, küçük; babamı mı öldüreceksin?"
"Evet, yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek.. Ve bir gün büsbütün ölecek."
Sayfa 159Kitabı okudu
Gerçek olan, acmasız bir biçimde nedenini bilmeden dayak yiyen küçücük bir hayvan oIarak iç yaramı bir türlü geçirmeyi başaramadığımdı.
Sayfa 154Kitabı okudu