Sıradan bir hayalperesttim. Geçimimi sayılarla sevişerek kazanıyorum.
Kitabım bilimdir.
Vicdanıma ve aklıma inanırım.
Dil,ırk ayırt etmem
Din nedir bilmem
İnsan değil , hayvan dostuyum.
Yer ,içer ,gezer ,okurum...
Ulus gazetesi muhabiri Celal Kutay şunları yazıyordu.
“Bütün millet, kendisine haysiyet, hürriyet, istiklal, güzel şeyler armağan etmiş şefkatli bir babadan öksüz kaldığında nasıl gözyaşı döker? İşte öyle gözyaşı döküyordu.
Birşeyleri değiştirmek için, önce kabul etmeliyiz. İnsanlık öldü! Gerçi var mıydı bundan da emin değilim. Ama şuan ölü.Bunu kabul etmediğimiz için ilerlemiyoruz. Herkes başkasına bırakıyor. Halbuki o kanlar milli bütünlük içinde iken akıtıldı.
“Yüce” bir Tanrı, kendi yarattığı insanın yerlere kapanarak kendisine tapmasını değil, başı dimdik, haysiyet ve özgürlüğüne sahip olarak iş görmesini ister. Böyle bir insanı değer veril-meye layık bulur.