Uğur Kr
@ugurollram
Hayat, umutsuzluktan umut yaratmaktır.
#YaşarKemal
instagram.com/ugurollram?igsh...
muallim
math education
İstanbul
1993
134 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Ben, sevincin türkücüsüyüm. Onu söylüyorum boyuna. Bütün epopelerde, aşağı yukarı insanlığın macerasında, halkın yarattığı müziğinde, türküsünde, ne kadar acılı olursa olsun, şu var: “Geldik ya!” Ortadirekte “indik ya, geldik ya!” macerası var ya, onun gibi. Bu dünyaya çok şükür geldik. Gelmeseydik ne olacaktı… O korkunç sevince varmak istiyorum. Nedir o sevinç, yaşama sevinci? Araştırdığım bu. Niye mit yaratıyor, düş yaratıyor da sığınıyor? Bu sevinci sürdürebilmek için, yaşamanın ağırlığından kurtulabilmek için kendine yeni bir dünya yaratıyor. Bu dünya yetmiyor. Acılarıyla, hastalıklarıyla, ölüm korkusuyla, yok olmakla… Ama gene direniyor. Bu ne? Benim aradığım bu. İnsan gerçeğine biraz daha yaklaşmak.
Sayfa 257
Doğru düzgün yorumlandığında, der hikaye, en feci insan eylemlerinin acemice birer mutluluğa ulaşma çabasını ifade etmesi gibi, her öldürücü umut da bize hayat veren bir umudun bulanık, bozuk yankısını taşır.
Sayfa 70
Bizi Tanrı’yı varsaymaya götüren, ona yönelik umudumuzdur.
Sayfa 64
Okur Takip Önerileri
Garip bir gurbet kuşuydu o. Anadolu bozkırının uçsuz bucaksızlığında yitmiş saz damlı, kerpiç evleriyle unutulmuş köylerinden birinden…
Sayfa 110
Acı kırmızı komünistlerin kullandığı renktir.
Sayfa 97
Umut, onu güvenilir kılan bir durumun özelliklerini ayırt edebilmelidir.
Sayfa 16
İşte bu dünya, arabadaki sırtı pek karnı tok kadının aptal işçi yığını diye nitelediği kalabalığa öylesine alayla bakmayı kendine hak sayabildiği kadar yalan ve ihanetle dolu bir yerdi.
Sayfa 36
Bence bağlı kalınacak şey ölümsüzlüktür. Çünkü bu, yaşamın biraz daha güçlü diğer adıdır.
Sayfa 13
Gerçek tek başına, ona gerektiği kadar değer vermeyenlerden kendini soyutlayarak aranır yalnızca.
Sayfa 13
Senin benim gibi insanlar dünyayı böyle öğreniyor, bizden nefret edenlerin yazdıklarını okuyarak.
Sayfa 282
Herkes sansürün kim olduğunu bilirdi: Yüksek yerlerdeki efendilerinin hoşuna gitmeyeceğini düşündüğü her şeyi kesip atan, çığırtkan, utangaç bir adamdı sansür.
Sayfa 208
Hayat da neşe de divanelikten doğar.
Sayfa 159
İnsanın hüznü hep pişmanlık ve geçmişteki acılara dayanıyor gibi görünüyordu, ne yer ne tarih ne de zaman bunu değiştirebiliyordu.
Sayfa 155
Belki de kimse sormayı bilmiyor.
Sayfa 140
Bazen karanlık çok sert geliyor ve çocukken hissettiğim gibi içimi bir dehşetle dolduruyor ve fark ediyorum ki her şey hayatta kalıyor, çok az şey yok oluyor, yok olanları da hayal gücü tamamlıyor.
Sayfa 123