Sabitlenmiş gönderi
Zayıf ve kusurlu da olsa, kendi dışımda bir varlığımın bulunduğunu bilmek eskiden heyecanlandırırdı beni. Toplumdışı kalıyorsunuz zamanla, kaçınılmaz bir şey bu. Bazen insan kendine soruyor şaşkınlıkla, acaba doğru gezegende miyim diye. Sözcükler bile bırakıp gidiyor sizi, bu kadar kötü işte.
"Bir yıl öküz olmaktansa, bir gün boğa olmak yeğdir."
Siz yaşamazdan önce hayat bir şey değildir; ona bir anlam kazandırmak ancak size vergidir. Onu anlamlı kılan sizsiniz.
Okur Takip Önerileri
Başkalarının özgürlüğünü gözetmezsem, kendi özgürlüğümü de gözetemem.
İnsan bir girişimler zinciridir. İnsan, bu girişimleri yaratan bağlantıların toplamı, örülüşü ve bütünüdür.
Neyleyeyim, koşullar yar olmadı bana; oysa şimdikinden daha büyük bir değerim vardı benim. Öyle derin aşklar geçirmedim, köklü dostluklar kuramadımsa, sevgime lâyık bir kadınla ve arkadaşlığıma uyar bir erkekle karşılaşamadımsa, bunun için boş vakti ve esenliği elde edemedim de ondan.
İnsan kendi tasarısından başka bir şey değildir; kendini yaptığı, gerçekleştirdiği ölçüde vardır; yani hayatından, edimlerinin (fiillerinin) toplamından ibarettir.
Tanrı olmadığı için insan bir başına bırakılmıştır.
Olmak istediğimiz kimseyi yaratırken, herkesin nasıl olması gerektiğini de tasarlarız. Hiçbir edimimiz yok ki, olmasını zorunlu saydığımız bir insan tasarımı (tasavvuru) doğurmasın bizde.
Diğerleri, hayatlarını nasıl bir tutkuya adıyorlarsa, ben de bir sadakate adadım.
Mutsuzluk seninle güzel, mutluluk sensiz dayanılmaz.
İnsanda —ama yalnız insanda— varoluş özden önce gelir. Bu demektir ki, insan önce vardır; sonra şöyle ya da böyle olur. Çünkü o, özünü kendi yaratır. Nasıl mı? Şöyle: Dünyaya atılarak, orada acı çekerek, savaşarak yavaş yavaş kendini belirler.