Gerçek, tokat gibi çarptı yüzüme. "Onu bir daha asla göremeyeceğim."
Odamda bir ileri bir geri gidip gelirken ellerimi yumruk yaptım. "Ona sarılamadım bile. Asla... Dokunma! Çok yaklaşma! Onu yapma, bunu yapma!" İsterik bir çığlık kopardım. Aynı anda öksürmeye başladım, başımın döndüğünü hissettim. "O benim en iyi arkadaşımdı ve ben ona bir kez bile sarılamadım."
“İnsan üretmeden tüketen tek yaratıktır. Süt vermez, yumurta yumurtlamaz, sabanı çekecek gücü yoktur, tavşan yakalayacak kadar hızlı koşamaz. Gene de tüm hayvanların efendisidir.”
"Sevgiyi bir çiçeğe, bir köpeğe hatta bir elbiseye karşı da hissedebilirsin," dedi Erdem. "Ama aşk, öyle değildir. İnsanı içine hapseden bir kafes gibidir. Üstelik söz konusu aşksa, biri sana duygularını sorunca tereddüt etmezsin."