Violinicce
@violinicce
Erciyes Üniversitesi
kayserii
10 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir 'ihtimal ahlakına' ihtiyacımız var. Yaralamayan bir hayırseverliğe acımaktan doğmayan bir adalete Tahakküm etmeyen bir merhamete susamış durumdayız Bunun için saygının günübirlik ilişkilerde canlandırılması her yurttaşın saygıya layık olduğunu hissetmesi ve bu duyguyu içselleştirmesi gerekiyor
Okur Takip Önerileri
İnsanlar tüketim ve alışverişe, kazanma ve harcamaya çok önem verir ve vakitlerinin çoğunu eşyayı ve onun parasal değerini düşünmeye ayırırlarsa bir süre sonra kişilere de nesne gibi davranmaya başlarlar
Kranvisky, "İnsan iyi bir şey yapmak istediğinde bunu hemen yapmalı, çünkü bencillik duygusu hemen geri gelebilir" diyordu
İnsan dili kötürüm ve kekeme bir hal almış durumda. Televizyonun uğultusu, cep telefonun zırıltısı hayatın telaşı sahici bir konuşmayı giderek imkansız hâle getiriyor. Oysa insan hikayeler anlatmak isteyen varlıktır
Saatlerini doğanın ve iç dünyalarının çevrimine ayarlayanlar, güneşi ve gökyüzünü görebilenler, hayatı uzun bir şimdi veya yekpare, geniş bir an olarak yaşayabilenler, 'içime çektiğim hava değil gökyüzüdür' diyebilenler, eve mutlu dönüyor
Zamanımız bölündükçe şimdiyi yaşama şansımız azalıyor. Gün içinde aldığımız telefonlar bir ânı derinlemesine yaşama şansımızı yok ediyor. Ruh halimiz zamanı nasıl yaşadığımızı birebir etkiliyor. Sözgelimi çökkün bir insan geçmişe saplanıp kalıyor, tedirgin insanlar gelecekteki olumsuz olayların beklentisiyle bugünü kendilerine zehir ediyor
Yüz yüze konuşmanın gerektirdiği duraklamalar, düşüncenin ufak molalarla derlenip toparlanma ihtiyacı, fazlasıyla sıkıcı ve yavaş bulunuyor. Böylece diyaloğun yerini veriler, yorumun yerini power point sunumları alıyor
Geçtiği yerlerin ses ve kokularını içine çekerek değil, bir pencerenin izin verdiği kadarını çok kısa bir zaman parçasında görerek seyahat ediyordu tren yolcusu
Teknoloji hayatın kendiliğindenliğine doğallığına müdahale ediyor
Bazı insanlar hayatlarını tribünlerde oturarak seyrederler.. Babam şu mesleği seçmemi istedi annem şu kızla evlenmemi nasihat etti komşum şu arabanın bana uyacağını söyledi şu partiye oy atmamız tavsiye edildi diyerek hayatlarını seyrederler.Hayatları onlar için kararlaştırılır onlarda kendilerine düşen rolleri kendilerine söylendiği gibi oynarlar işte buna ikinci elden yaşamak diyorum..
İnsanoğlu öyle muhteşem bir potansiyelki kırdaki atlar gibi özgürce büyüme imkanı bulsa kendi öz yönünden gelişir