gezdiğim gibi bitti dünya...
güya evden çıkmayacaktım
yürüdügüm ve durduğum ve yine yürüdügüm dünyada
bir dalın büküldüğü yerde bulundum.
kalbimin durup durup küstüğü yerde.
dua okunan o sularda... durup durup baktim yüzüme!
böyle ne zaman baksam; ah! kalbim sığmıyor
gövdeme
gel!
çöz dilimi, kalbime inen zorlu kışlarda
merhamet et ayagi aksayan atlar için!
ve benim için
düş/erken büyüdüm... gerisine inanma
Sayfa 17 - Sonradan, dünyanın hikayesiKitabı okudu
geçen gün arkadaşa oksidentalizm gizli bir oryantalizmdir dediğim için eleştirildim demek isterdim ama öyle birşey olmadı, kahrolası entelektüel yalnızlık!
bir gömleğin içinde seyrettiğim dünyada,
yaramı azdıran şu bıçağa bile küs değilim.
Sayfa 9 - öncedenKitabı okudu
Oysa çok bekledim seni ben
Geceleri sabahlara kavuşturarak
Kaç pencere buğuladım, kaç perde söküldü içimden bir bilsen
Yağmurlara tuttum şemsiyemi, yağmurlar bana ıslanmasın diye
Nice zifirilerde seni tuttum önüme
Ömrüme yeni bir hayat, yoluma çentiksiz kaldırımlar döşedim adınla
Karlar yerini baharlara bırakırken ve kuşlar dönerken yeşillerime
Bir senden bi haber zamanlar tükettim, gelmedin...
Uçurumlarca düşerken çiçekler ellerinden, sahralarca kum döktüm gözlerimden
Oysa ben sadece ömrünün tentesine sığınmak için bekliyordum seni, gelmedin...
Kaç yağmur götürür içim bilmiyorum,
Kaç rüzgar taşır sineme dudaklarım.
Bu alaca yalnızlıkla daha Kaç sabah çürütürüm kimbilir,
Saba rüzgarına kapılan ömrümü alsan avuçlarına
Ve bitse nefeslerimin bekleyişi
Gelirsin diye uyutmadım hiç içimdeki çocuğu
Bekliyorum, gelmedin...
L.D
Mecnun’un yalnızlıktan hoşlanmaya ve gitgide zayıflamaya başladığı uykusuz geceleri gibi.
“Aşk sevgili için kendinden kaçmaktır!..”
Sayfa 109 - Kapı Yayınları,1.Baskı,2023
Bu yalnızlık adeta bir kurt yalnızlığıydı ki kalabalıklar içinde duyulan yalnızlığa çok benziyordu.
