Yarasa sevmez güneş varken hele,
Güneşin eksilmez elbet kıymeti.
"Sence bu yarasa seni çok seviyor mu?"
"Sevmez olur mu.."
"Yürekten mi seviyor?"
"Kesinlikle."
"Öyleyse geleceğine emin olabilirsin. Biraz gecikebilir, ama bir gün mutlaka seni bulacaktır."
Sayfa 36Kitabı okudu
Hikâye merhemdir. Kimin için. Yarası olanlar? Yarası olmayıp da yarasa olanlar için mi? Evet yarasa olanlar var aramızda. Sağlıklıysan, tanımıyorsun aramızda dolaşan yarasaları. Yaralanınca gelip buluyor onlar seni.
Sayfa 153Kitabı okudu
"İçine dert olan bu mu yani?"
"Evet, öyle.
"Sence bu yarasa seni çok seviyor mu?"
"Sevmez olur mu..."
"Yürekten mi seviyor?"
"Kesinlikle."
"Öyleyse geleceğine emin olabilirsin. Biraz gecikebilir, ama bir gün mutlaka seni bulacaktır."
Sayfa 36 - Can yayınlarıKitabı okudu
Halk, yarasa tabiatındadır. Hayâl peşinde koşarlar. Fakat ey Yusuf, senin gözün açık sen gerçeği görüyorsun.
Yarasa yaradılışı icabı, karanlığa sığınabilir amma padişahın doğanının gözlerine ne oldu?
Ayağının dibindeki su birikintisinden birkaç yudum avucuna doldurup içiyordu ki, desenli bir yılan süzülüp girdi içeri. Derisi renkli pullarla süslenmiş, göz alıcıydı. Kafasını kaldırıp hafifçe tıslayınca kız sıçrayarak düştü yere. Toparlanıp uzaklaşarak duvara sığındı. Yılan suya yaklaştı, bir iki kere içip kıza baktı, onu hareketsiz görünce içmeye devam etti ve dışarı çıkıp gitti. Kız korkuyla titrerken başını ellerinin arasına alıp ağlamaya başladı. Yüzlerce kanat sesi birden mağarayı doldurunca kulaklarını kapattı, başını eğdi, çarpmasınlar diye dizlerine sarıldı. Mağaranın dibine sinip küçücük kaldı. Bir yarasa sürüsü çığlıklar atarak kanatlarını bir pelerin gibi açıp uçtular. Tavana yapışıp ters şekilde sarkıp bıraktılar kendilerini. Başının üzerinde sayamayacağı kadar çok yarasa sessizliğe bürünmüştü. Burnunu iyice sararak kokuları engellemeye çalıştı; kaderine razı bir şekilde sindiği nemli duvar dibinde göz kapakları ağırlaştı.
Mantık hep benimkii
Duygular ve içgüdüler zaman zaman işe yarasa da sırf bunlara güvenen kişi yanlış karar verme tehlikesiyle karşı karşıya kalırdı.
Sayfa 149Kitabı okuyor
Yewei mutfağı, Çinlilerin güç, dayanıklılık, uzun yaşam için vahşi hayvanlarla yakınlaşmasını kapsayan geleneksel kültür uygulamalarının bir bölümünü oluşturur. İnsanlar vahşi hayvanları ev hayvanları gibi yakınlarında tutuyor, daha yaratıcı olanlar köpeklerini kaplan ya da panda gibi boyuyordu; ayrıca kung fu'da olduğu gibi onların
Sahi KitapKitabı okuyor
Yarasalar geniş dağılımları olan ve güçlükleri yenme yetisine sahip yaratıklardır. Yeryüzündeki 4,600 memeli türünün %20'sini oluştururlar. Ve Paraguay'da yapılan bir araştırmayla saptandığına göre, bazı yarasa türleri tahrip edilmiş ormanlarda dokunulmamış olanlara kıyasla daha fazla miktarlarda gelişebilir. Ne yazık ki insanları enfekte eden mikroplar için de elverişli kuluçka ortamı oluştururlar. Milyonlarca bireyden oluşan dev koloniler halinde yaşarlar. Küçük kahverengi yarasa gibi bazı türleri otuz beş yıla kadar yaşayabilir. Ve alışılmadık bir bağışıklık sistemine sahiplerdir. Örneğin kemiklerinin içi kuşlarınki gibi boş olduğundan bağışıklık hücrelerini memelilerin geri kalanı gibi iliklerinde üretmezler. Bunun sonucunda bedenlerinde diğer memeliler için egzotik kabul edilebilecek, kendilerine has çok sayıda mikrop türü barındırırlar. Ve uçabildikleri için bunları taşıyarak ciddi mesafelere ulaşabilirler. Hatta bazıları göç eder, bir yolculukta binlerce kilometre yapabilir.
Gine ormanları kesilirken yarasalarla insanlar arasında yeni bir karşılaşma yaşanmış olabilir. Yiyecek edinme amacıyla yarasa avlayanlar, hayvanlar kesilirken mikrop yüklü dokularla temas halindedir. Yarasalar insan yerleşimleri yakınındaki ağaçlarda beslenmiş, gerilerinde yarı yenmiş salya kaplı meyveler bırakmış olabilir. (Meyve yarasaları dağınık beslenmeleriyle kötü ün yapmıştır; tarzları olgun meyveleri alıp özlerini emdikten sonra kalanı salyayla kaplı şekilde yere atmaktır.)
Sahi KitapKitabı okuyor
Görmez yarasa göz ki neylese de;
Suçu yoktur güneşin böylece de!
Güneş sönsün diyecek kör olmalı,
Doğrudur kör, körlüğüyle kalmalı!