Kitabjn kahramani 15 yasindaki Alex, suctan suca kosan, cete uyeleriyle birlikte her gece sokaklarda teror diye bagiran, soyulmadik dukkan, dovulmedik insan birakmayan biri yani kisacasi tam bir suc makinesi. Hapse girdikten sonra hukumet Alex'i iyilestirebilecegini dusunur ve yeni bir yontem icin onu kobay olarak kullanir. Bu yontem her ne kadar ise yarasa da Alex artik insan olmaktan cikmistir, sadece iyilige ve dogruya muhtac, secme ozgurlugu bulunmayan bir robota donusmustur.
Kitabin ilk bolumunde henuz 15 yasinda olmasina ragmen isledigi suclarin igrencligi hosuma gitmedigi icin birakmayi dusundum ancak iyi ki birakmamisim diyorum cunku cok harika bir eseri bellegime kazimis oldum. Iyi ve kotu nedir, bizim bu secimdeki konumumuz ve hukumet politikalari guzelce islenmis. Alex'in anlatimini samimi buldum, yer yer argo ifadeler kullanmasi beni resmen o ütopyada hissettirdi. Ayrica kitaba cok hos plaklar eslik ediyor, harika bir detay. Okuyun, okutturun.
Yüzyıllık Yalnızlık 
Kolera Günlerinde Aşk 
Kırmızı Pazartesi 
Öyküler 
On İki Gezici Öykü. Bu eseri de çok bilinmese de içindeki öyküler, Marquez'in öykücülüğünü anlamak
