Yavuz Çetin [1970-2001]
"Benden sizden biri yaratmayı
nasıl başardınız?
Yaşamak istemem artık aranızda."
Bu dünyaya yalnızca görmem için göz ve duymam için kulaklara sahip olarak yerleştirilmişim, ama ben yaşamak istiyorum.
Bu şaşılacak birşey mi? Çok mu tuhaf? Başka insanla rın pekçok şeyleri var. Bunları istemem çok mu korkutucu?
Sayfa 257Kitabı okudu
Sensiz ölmek de istemem, yaşamak da...
Sayfa 48 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Uyumak istemem gözlerin olmadan,
Yaşamak istemem bana bakmazsan:
Sana ayarlıyorum baharı,
İzlesin diye bakışlarında…
Merhaba kitabın Editörlüğünü sevgili 
Özlem nin yaptığı harika bir Sonukitapla karşınızdayım.
gerçekten düşündüren aklımın bana oyun oynayıp oynamadığını sorgulatan cinstendi. Ben ne okudum böyle ??? Hocam bu nasıl bir kurgu, nasıl bir ifade biçimi hayran kaldım. Zaman zaman kimsenin anlamayacağını düşünüp içimden geçen düşünceleri okurken buldum kendimi. Her insanın ulaşılamaz bir iç dünyasının olduğuna inanıyorum, ister mutlu görünsün ister mutsuz. Bu ulaşılamaz iç dünyayı ustalıkla sözcüklere aktarmış yazar. Okuduktan sonra kolay kolay kendinize gelemeyeceksiniz, sorgulama başlayacak... Altı çizilesi okadar çok söz varki onları okurken kalbimde bir sızı hissettim.
Kitap yalnızlığı merkezine alarak bizleri farklı duygular ile yüzleşmemizi sağlıyor.Tüm kitapsever dostlarımın Mutlaka okumasını istediğim bir kitap, lütfen hiç düşünmeden okuyunuz.
Kurgudan bahsetmek istemiyorum benim yaşadığım sarsıcı etkiyi sizinde yaşamanızı istiyorum.
Peki siz kendinizi yalnız hissediyormusunuz?
Bu yalnızlık size mutluluk mu hüzün mü hissetiriyor?
Ben yalnızlıkta huzur buluyorum fakat dâimi bir yalnızlık yaşamak istemem ara sıra iyi hissettiriyor yalnız kalmak.
Kitabın kapağında kullanılan görsel yazarımıza ait bir eserdir.
Serinin ilk kitabı 
Ve Sonunda İkisi de Ölür gibi bu kitabın sonu da aslında başlıkta yazıyor. Sonunda ne olacağı apaçık belli olmasına rağmen iki kitabın da kendini bu kadar okutabilmesi bence önemli bir başarı.
Kitabı bilmeyenler için ana metni anı yaşamak ve yaşamı ertelememek aslında. Öleceğini fark edene kadar yaşamamak, öleceğini anlayınca da çok geç
-Bu ebedî hayatta, bendeki şu ruhu bilme düşüncesi devamlı kalacak mı?
-Bundan şüphe yok! Bütün varlığınla baki kalacaksın.
-Öyleyse bu dehşetli ebediyeti feda ediyorum. Ya Rabbi! Beni bir an bile rahat bırakmayan bu endişeyle ebediyyen yaşamak istemem. İstemem. İstemem.
