Türk mizah yazarları arasında en sevdiklerimden birisidir Atilla Atalay.
Alper Canigüz, Murat Menteş, Hüseyin Rahmi Gürpınar, Cenap Şahabettin, Aziz Nesin....gibi elbette pek çok mizah yazarı var anmazsak haksızlık olacak.
Atilla Atalay aslında bizim
(yaşı 35 üstü olanlar bilecektir )
"Sıdıka" filmiyle tanıdığımız biri.
Zekice yazılmış senaryosuyla bir zamanların komedi dizisi olarak hafızalara kazınmış bir çalışma.
Aslen inşaat mühendisi olmasına rağmen senaryo yazması, öyküleri , bilindik dergilerde yayımlanan yazılarıyla hayatını bu alanda yaşamayı tercih etmiş birisi kendisi.
Hayatla mücadele etmenin en konforlu halidir belki de mizah. Ama başarması zor,
insanları iyi gözlemlemeyi ,
kelimelerle ustaca oynamayı,
ve en önemlisi zekayı yerinde kullanmayı gerektirir. Yazar bunu çok iyi başarmış
yaşayan yazarlarımızdan.
Kitap 3 farklı bölümden oluşuyor.
İnce zekasıyla kendini gösteren ilk bölümde Sıdıka ya atıfta bulunulmuş. İkinci bölüm ise dergide yayımlanan yazılarından derlenmiş .
Okuması keyifli ,zaman zaman da insanı durup düşünmeye sürükleyen bir kitap .
Yalnızlık aletlerinden kasıt insanı yalnızlığa sürükleyen bir zamanlar televizyon, simdilerde ise internet. Evet yalnızlık tercihen yaşanıyor ise keyifli olabilir ama burda mecburi bir yalnızlık ele alınmış.
İroni seven her yaş grubuna uygun bir kitap ama genç arkadaşların anlayamayacağı göndermeler mevcut .
Herkese keyifli okumalar...
