Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Eray Emre Evren

Eray Emre EvrenŞurdan bi' Şehremini alır mısın? yazarı
Yazar
7.3/10
39 Kişi
101
Okunma
6
Beğeni
2.228
Görüntülenme

Hakkında

Eray Emre Evren " 1978 yılında Şehremini’de doğdum. İlkokulu mahallemizin okulu Melekhatun İlkokulu’nda,ortaokulu semtimizin okulu İbrahim Alaettin Gövsa Ortaokulu’nda okudum. Üniversite öğrenimi, iş hayatı, evlilik derken yirmi dokuz yaşıma kadar Şehremini’de yaşadım. Halen özel bir bankada çalışmakta ve Kozyatağı’nda yaşamaktayım. Arkadaşlarım, akrabalarım, çocukluğum, kiraz ağacında yırtılan gömleğim… Hepsi hâlâ Şehremini’de…"
Unvan:
Yazar
Doğum:
İstanbul, 1978

Okurlar

6 okur beğendi.
101 okur okudu.
1 okur okuyor.
39 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Yan sınıfla maç yaptığımızda halı saha kadrosuna almadım diye koca sene benimle konuşmayan kız arkadaşların olduğu bir sınıfta okudum ben...
“Kaygı, insanı hayatta tutar, zarar görmesini engeller. Sözgelimi, yanan bir sobaya elini uzatıp üzerine koymazsın. Bilirsin ki elin yanar. Olacak sonuçtan kaygılanırsın. Ancak kaygını kontrol edemezsen, birçok gereksiz şeyde aynı hisleri yaşar ve hayatı kendini zorlaştırırsın. Mesela insanların senin hakkında ne düşündüklerine dair kaygılanmak gibi.”
Sayfa 71 - Eva YayıneviKitabı okudu
Reklam
Bir canlının diğerine sevdiğini söylemeye çekinmesi sadece insan has bir özellik olmalı. Birini sevdiğini belli etmek kadar büyük bir zenginlik yok. Bak şu kuşlara ne kadar da özgürler. Sevgilerinden başka umurlarında olan bir şey yok.
Sayfa 158 - Eva YayıneviKitabı okudu
Her günün bir rengi vardır. Perşembe turuncu, salılar yeşildir mesela. Sayılarında rengi vardır. Altı sarıdır, dokuz lacivert. Hatta karakterleri vardır.Beş bencildir, etliye sütlüye karışmaz, kendi işi rast gitsin başka birşey düşünmez.Sekiz vericidir örneğin başın ne zaman sıkışır, ona gidersin.Dört naiftir.yedi kurnazdır.Ben bu dünyada iki kadar şerefsizini görmedim.
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
160 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Benden Çok Uzakta/ Eray Emre Evren Sınırlar diyorum, sınırlar… Sarı çizgilerle kuşatılan, yaşamın tekdüzeliğinin dayattığı sınırlar. Acaba aşılmak için midir onlar? “Dünya insanı” olabilmişsek, bir şekilde öğrenebilmişsek politik davranmayı, sorun yoktur da; ama ya değilsek, olamamışsak bu düzenin bir parçası. hâlâ sevgisizlik acıtıyorsa
Benden Çok Uzakta
Benden Çok UzaktaEray Emre Evren · Eva Yayınevi · 20239 okunma
160 syf.
·
Puan vermedi
Peki, ya sarı çizgiyi geçersek... Kitabın ilk sayfalarından itibaren insanların kokusunu alıyorsunuz. Çünkü yazar onları satır aralarına öyle bir teğellemiş ki, hissetmemek mümkün değil. Metro yolculuklarını ben de seviyorum, tıpkı kitabın içindeki karakter gibi etrafımı incelerim hissettirmeden. Ne hikayeler çıkıyor düşününce. Yarı felçli annesiyle birlikte yaşayan karakterin, içsel dünyası ile birlikte ilerleyen kitap nereye gidecek derken kendisine eşlik etmekten önceleri ne olduğunu anlayamadığım hafif bir ürperti duysam da içimde istemsizce bir merak da dürtüyordu beni. Bu işten ne çıkacak bakalım diyerek çevirdim sayfaları. Yaşadığı anları geçmişle ilişkilendirdiğinde, kendisi ve ailesi ile ilgili çok da veri aktarıyor okuyucuya. Anne, baba, dayı, ağabey belki de en çok ruhunda açtıkları yaraları deşeliyoruz. Beni en çok annesinden beklediği ama bir türlü göremediği sevgi etkiledi. Çünkü sevgi öyle güçlü bir savaşçı ki, insanı hasta da edebilir, şifa da verebilir. Sonra öyle bir şey oluyor ki şaşırıyorsunuz. Sonra başka olaylar... Başkalar peşpeşe geliyor... Okudukça açılıyor kitap, açıldıkça büyüyor. Altını çizdiği konuları çok değerli buluyorum ben de yaşamda. Herkes güzel sevilmeyi hak ediyor... Öyle değil mi? "Bir sineği öldürdüğünde "aferin" diyorlar ama bir kelebeği öldürünce sana kızıyorlar. "Doğru" denen şeyin kurallarını kim belirliyor?" " Her şey göründüğü gibi olsaydı eline aldığın suyun rengi mavi olurdu." "Ölüler de gün batımını göremezler. Eğer bir insan gün batımını izlemeden o gün bitiyorsa bir ölüden ne farkı kalır ki"
Benden Çok Uzakta
Benden Çok UzaktaEray Emre Evren · Eva Yayınevi · 20239 okunma
160 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir kitabın daha sonuna geldim Hiçbir zaman geçmemem gereken o sarı çizgi ardında bekliyorum... Peki , sarı çizgiyi geçersek... Beyaz yakalı karakterimiz her gün işe giderken insanları inceler...Onların kokularını hisseder.Bazen bakışlarına engel olamadan insanlara bakar. Yazar kokuları okadar iyi anlatmışki o kokuları sizde hissedebiliyorsunuz diyebilirim . Felçli annesiyle birlikte yaşayan karakterimiz babasını küçük yaslardayken kaybeder..Anne sevgisinden yoksun büyür. dayı dayağına mahrum kalır..Ve annesi onu hiç bir şekilde koruyup kollamaz.Abisi kaçıp gitmiştir. Annesine bakmak zorundadır.Altını almak,temizliğini yapmak, yemeğini yedirmek zorundadır. Bazen isyan eder ...sinirlendigini belli eder içinden geçenleri direk söyler,bazen içinde tutar... Annesi onu çok sevseydi ona bakmak eziyet gelirmiydi acaba Birgün canına tak ediyor ve olanlar oluyor... Bu kitapta sınırlarımıza, acılara,sevgisizlige,renklere,kokulara ,hayallere ve iç hesaplasmalara şahit olacaksınız . Devamı ve daha fazlası kitapta okuyunuz.okutunuz
Benden Çok Uzakta
Benden Çok UzaktaEray Emre Evren · Eva Yayınevi · 20239 okunma