Günümüz dünya yok olmuş, yeni dünyadaki tüm ülke kumlar altında kalmıştır. Su çok değerlenmiş, kuyular açarak suya ulaşılmış, aynı şekilde kum dalgıçları eski dünyaya ait eşyaları çıkartmak için yerin dört yüz metre derine kadar inip eşyaları yüzeye çıkarmaktadır. Ancak bu çok tehlikeli bir iştir. Su aramaya inip bir daha asla geri gelmeyen birçok dalgıç vardır. Dört yüz metreye kadar çok kişi inememiş, altı yüz metreye inmek neredeyse imkansızdır.
Yazar bize yok olmuş dünyadaki yaşam savaşını anlatırken diğer yandan da aile bağlarının ne denli büyük olduğunu vurgulamış. İlk sayfalar çok iyiydi. Okumadım yaşadım desem abartmamış olurum. Yüzüme kum taneleri çarpıyor, ağzım kumla doluyor, sanki o kumun tadını alıyordum. Sonra tekrarlar başladı, bu da tempoyu düşürdü. Keşke yazar, yerin altında geçen olaylara daha çok yer verseydi. Ben farklı bir kitap hayal etmiştim yani daha heyecanlı, daha hızlı. Konu farklı bir boyuta taşınınca biraz hayal kırıklığına uğradığımı belirtmek isterim.
Yazar Kum serisini 40'ar sayfa olarak ayrı ayrı yayımlamış. İthaki tüm seriyi tek kitapta toplamayı akıl etmiş de, bizler de böylece uğraşmamış olduk. Kitabın devamı varmış gibi duruyor ama kocaman yazılarla sayfanın sonunda SON yazılmış. Yani devamı yok. Maalesef yazar bizleri birçok sorularla başbaşa bıraktı. Genelde bu tarz kitaplar böyle bitiyor. Gerisi bizim hayal gücümüze kalmış. Kitaptaki imla hatalarına hiç değinmeyeyim bile.
Kum gibi 
Makine Öğrenmesi de benim için okumasam da olurdu diyeceğim kitaplardan.
Hugh Howey kitaplarına Silo serisi ile başlayan hayranlığım Kum ve Makine Öğrenmesi ile azaldı.
