Yazarın kendi dilinden
1968'de doğdum ve torunumda yaşayan Virgil adında bir hayalet olduğuna ikna olduğum Connecticut banliyöündeki büyükannemin evinde büyüdüm. İlk kısa öykümü üçüncü sınıfta yazmıştım. 1991'de Goddard College'da lisans eğitimimi tamamladıktan sonra Vermont College'daki Yazı Programı Yüksek Lisansı'nda bir yıl şiir okuduk. Bir şiir, bir romana dönüşen bir öykü haline geldi ve şiir yazmaya mı yoksa kurgu yazmak mı istediğime karar vermek için biraz zaman ayırmaya karar verdim. Ülke çapında atladıktan sonra Vermont'a geri döndüm, kendi evimi yaparken elektrik, akaryakıt ya da eşim Drea ile telefon etmeyen bir kabinde yaşadım. Yıllar geçtikçe bir ev ressamı, çiftçi çalışanı, yapıştırma sanatçısı, Easter Bunny, pizza teslimatçısı, evsiz barınak personeli, Ve yetişkinler ve akıl hastalığı olan çocuklar için danışman - 2000 yılında tam zamanlı çalışmak için son gerçek işimden ayrıldım. 2004'te kızım Zella'yı doğurdum. Bu günlerde, Vermont'taki Montpelier'de eski bir Viktorya'da yaşıyoruz. Bazı komşular, beni muazzam zevk getiren Addams ailesinin evine benzediğini düşünüyorlar.
Unvan:
Amerikalı yazar
Doğum:
Hartford, Connecticut, Amerika Birleşik Devletleri, 1968
Sevgilerini göstermeyenleri sevmez onlar.
Gerçek sevginin seyri hep engebelidir.
Sevgi bir tanıdıktır. Sevgi bir şeytandır.
Sevgiden başka kötü bir melek yoktur.
Bazen böyle oluyor, yani hiç beklemediğim bir kitap, beklemediğim bir yazar dört dörtlük bir etki yaratabiliyor. Jennifer Mcmahon'ın bu eseri Stephen King'i kıskandıracak kadar başarılı ve iyi bir eser. Kusurları dahi kitabın başarısını gölgeleyemiyor. Hasan Ali Toptaş'ın Heba'sı ve Ayfer Tunç'un Aziz Bey Hadisesi adlı eserlerinin ardından hakiki
Özeti=West Hall'da insanlar gizemli bir şekilde ortadan kayboluyor ve bu vakalara dair kasabada çeşitli efsaneler dolaşıyordur. En tuhaf olaysa 1908 yılına dek uzanır. Sara Harrison Shea, biricik kızının ölümünden birkaç ay sonra evinin arkasındaki tarlada ölü bulunur.
kitap başlarda sürikleyici ama ilerleyen sayfalarda sıkmaya başlıyor ve ismi gibi de değil germiyor ve korkutmuyor
Okuduğum ikinci j.mcmahon kitabı. Siz benim ayın 4 ünde başlamış gözüktüğüme bakmayın. Kitabı 2 gün gibi bir sürede bitirdim. Hemde tonlarca işin arasında. Normalde ciltli kitap okumayı sevmiyorum. Kitabın agzi yüzü kayiyor. Ama bu kadın bana ciltli kitap okumayı sevdirdi. Bırakın okurken kitabi hirpalayacak bir hamle yapmayı; nefes bile almadım resmen. Geçen senelerde "kapinin diger tarafi" isimli bir film izlemiştim. Konusu itibariyle arada benzerlikler buldum. O filmi çok sevmiştim. Bu kitaba da hayran kaldım. Öyle güzel betimlemeler var ki. Ana karakterlerin arkasina takilip şeytanin eli kayaliklarina tirmandiginizi hayal ederken buluyorsunuz kendinizi. Kitap rüyama girecek kadar etkiledi beni. Olay örgüsü öyle ustaca işlenmişki gelişen olaylar karşisinda hayrete düşmemek işten değil. 3 sahnede büyük şaşkınlik yasadim. Sonunu tahmin edemediğim, sag gosterip sol vurduran kitaplardandi. Bittiğinin farkina bile varamiyor insan. Çok beğendiğimi belirterek hayaletli-korkunçlu kitapları sevenlere mutlaka öneririm. Sizde benim gibi şiddet-işkence eğilimi olan ve bunlar üzerine kurulan "kanli" gerilim kitaplarini sevmiyorsaniz bu kitabi zevkle okursunuz.
Ayrica,
Cem tesekkur ederim abi. Senin tavsiyen olmasa okumam gecikir hatta hic okumayabilirdim.