"O neydi öyle? "
"Keşif atışları, efendim. Endişelenecek bir şey yok. "
"Üzerimize ateş etmeleri mi endişelenecek bir şey değil? "
"Niyetleri ciddi olsaydı roketle vururlardı bizi. "
"Şimdi, dün bir saatte yirmi kilometre sebebinizi bana kim söyleyecek?"
Bir acemi elini kaldırdı. "Evet Thompson?" dedi Ruiz.
Ya bölükteki acemilerden her birinin adını ezberlemişti ya da BeyinDostu gerekli bilgiyi ona sağlıyordu. İkiside pekala mümkündü.
"Başçavuşum, bizi koşturdunuz çünkü her birimizden ayrı ayrı nefret ediyorsunuz!"
"Harika cevap Thompson. Fakat sadece kısmen doğru. Sizi bir saatte yirmi kilometre koşturdum, çünkü bunu yapabilirsiniz.
İçinizde en yavaş olanınız bile sürenin bitimine iki dakika kala koşuyu tamamladı. Yani eğitim almadan, zerre kadar bile gerçek bir çaba harcamadan siz piç kurularından her biri Dünya'daki altın madalyalı Olimpiyat sporcularından farksızsınız.
"Peki niye öyle olduğunu biliyor musunuz? Biliyor musunuz ha? Çünkü hiçbiriniz insan değilsiniz. İnsandan daha üstünsünüz. Ama henüz bunun farkına varamadınız.