Joseph Roth Gönderileri
Joseph Roth kitaplarını, Joseph Roth sözleri ve alıntılarını, Joseph Roth yazarlarını, Joseph Roth yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben çocuklar dölledim, senin rahmin doğurdu, ölüm aldı onları. Yokluklarla dolu ve anlamdan yoksun bir hayat seninkisi. Gençlik yıllarımda etinden haz aldım, ileriki yıllarda hor gördüm onu. Bizim günahımız belki de buydu. İçimizde sevginin sıcaklığı değil, aramızda alışkanlığın soğukluğu olduğu için etrafımızdaki her şey öldü, her şey köreldi ve çürüdü.
Sayfa 129Kitabı okudu
Acı onu bilge, çirkinlik müşvik, kırgınlık merhametli ve hastalık güçlü kılacak.
Sayfa 114Kitabı okudu
Hiç ummadığı bir sevinç yaşamaya hazırlanmış olduğu halde, bir felaket yaşanmış olabileceğinden korktu, evet, kalbi felaketlere o denli alışmıştı ki, kendini mutluluğa böylesine hazırladıktan sonra bile, hala korkuyordu.
Sayfa 110Kitabı okudu
Ömür boyu ayrılan insanlar, birbirlerine ne söyleyebilirlerdi ki?
Sayfa 49Kitabı okudu
Yoksullar güçsüzdür, Tanrı onlara gökten altın
taşlar fırlatmaz, piyango da büyük ikramiye onlara vurmaz, onlar hisselerine düşeni tevekkül içinde kabullenmek zorundadırlar. O, bazılarına verir, bazılarındansa alır.
Sayfa 40Kitabı okudu
"Yaşadıklarımı bir asma yaprağı gibi yetiştirip nasıl büyüdüklerine bakıyorum."
Sayfa 39 - DedalusKitabı okudu
Çünkü insanoğlu hiçbir şeye başına bir, iki, üç kez gelen mucize kadar kolay alışmazdı. Evet! İnsan doğası böyledir, ona rastlantısal ya da geçici olarak vaat edilen bir şans süreklilik arz etmezse öfkeye kapılabilir. Böyledir insanoğlu.
Son yıllarda aynalardan neden böylesine ürktüğünü anladı aynı zamanda. İnsanın kendi sefilliğini kendi gözleriyle görmesi hoş değildi.
“Ah, kırk yıl yaşamam gerekiyormuş özgürlüğün ışığında kör olduğumu görmek için, ancak şimdi hücremin karanlığında öğreniyorum görmeyi”
Akıllı insanlar, mutluluğun da sıhhat gibi olduğunu eski zamanlardan beri bilirlerdi: Elinizdeyken farkına varamazsınız. Fakat yıllar geçtikçe, ah, anılar ... Mazide kalmış mutluluğun anıları!
Tunda da, tüm akıllı kadınların yem olduğu her yüzeysel erkek gibi ona daha ilk günden "sonsuz aşk"sözünü verdi.Ancak kısa süre sonra kendine güveni aşırı genç kadının tuhaf direnişi ve baştan çıkarıcılığına alışılmamış bir sertlikle gösterdiği ilgisizlik sonunda Tunda,ona aşık oldu;hem de yaşamında ilk kez.
Bütün yoksul insanlar gibi (özellikle de içki bağımlısı yoksul insanlar buna eğilimlidirler), cebindeki küçük miktarları büyük miktarlar olarak algılamaya eğilimliydi.
Sonra bir gün, bir tesadüf çıkarır bizi kayıtsızlığımızdan, sokağa atarız kendimizi, içinde koşuşturmak üzere dünyaya geri döneriz keskin, taze ve dinlenmiş duyularımızla.
Sayfa 101