Edebiyat ve Patates Turtası'nın bir aşk romanı olduğunu düşünerek okumaya başlamıştım ama çok daha fazlasıyla karşılaştım. Kitap tamamen mektuplardan oluşuyor. İkinci dünya savaşında, 5 yıl boyunca savaşı mizahi bir dille ele alıp yazılarını yayınlayan Juliet Ashton savaşla birlikte ondan bahsetmeyi de bitirmek ve artık farklı şeyler yazmak istiyor. Bir arayışta olduğu sırada tüm bu yıllar boyunca nazi işgali altında kalmış Guernsey adasından bir mektup alıyor. Mektupta Juliet'in bir zamanlar satmak zorunda kaldığı bir kitabının elinde olduğu, adresinin orada yazıldığı ve yazar hakkında daha fazla bilgisi olup olmadığı soruluyor Juliet'e. Aynı zamanda beş yıl boyunca adada onları ayakta tutan şeyin okudukları kitaplar ve edebiyat derneğindeki arkadaşları olduğundan da bahsediyor mektup. Juliet, Dawsey Adams'dan dernek hakkında daha fazla bilgi istediğinde derneğin tüm üyeleri Juliet'e yazmaya başlıyor ve müthiş hikayeler okuyoruz.
Bu kitabı o kadar seviyorum ki... Sadece mektuplarla bir kurgu nasıl bu kadar muazzam işlenmiş bilmiyorum ancak bu konuda yazara hayranlık duyuyorum. Tüm karakterleri, özellikle Dawsey ve Elizabeth'i sanki tanıyor gibiyim. Okuyalı uzun süre olmasına rağmen her aklıma geldiğinde kendimi iyi hissetmeme sebep olan bir kitaptır Edebiyat ve Patates Turtası Derneği
