En kuvvetli ihtimal, "ava giden avlanır" dedikleri gibi, Mithat Paşa'nın kendi ayağıyla zekâca kendinden çok üstün, yarı yaşında bir gencin ayağına düştüğüdür. Abdülhamit, Mithat'a son derece saygılı davrandı; hattâ "bizler gibi Çerkez cariyeler elinde büyümüş kişiler yanında sizler..." gibi şişirmelerle Paşa'nın zayıf damarlarını hemen keşfetti.