"Yalnızlık kimsesizliğe göre emniyetli bir yöneliş; üçgen değil, daire. Yalnızlık kendi içinde gezebilmenin, kimsesizlik başkalarının içinde gezmenin ve başkalarını kendi içinde gezdirmenin ürünü. Yalnızlık ilaç, kimsesizlik sabır ilacına muhtaç. Yalnızlık iç karanlığında her şeyi aydınlatmak, kimsesizlik aydınlıkta içini karartmak. Yalnızlık bekaya, kimsesizlik fenaya açılan kapı .Yalnızlık ezel ve ebed arasındaki serüven. Kimsesizlik rahimle kabir arasında."
Sezai Karakoç Halide Edip, Yakup Kadri ve bir çok özel önemli isme yazılarında değinen eleştiri sohbet tadında. Başta sıkıldım okumaktan vazgeçmeyi düşündüm ama kendimi zorlayıp devam ettikçe en iyisini yapmışım. İnsanın hayatına dokunabilecek güzel sorular, sorgulamalar ,alıntılar, değinmeler var.
